07-10-1999 ------ 07-10-2008

Lieve Xaar,

Is het echt al 9 jaar geleden , pas 9 jaar geleden, dat jij aan je reis terug naar je oorsprong begon ???
Elk jaar verwondert mij dat weer .
Dat de tijd gewoon voort schrijdt , dat alles groeit , dat ik groei , dat er zoveel verandert, dat er meer balans is, meer evenwicht , maar dat ik jou gewoon mis, dat Nina gewoon soms eenzaam is, zonder jou Xaar, dat we je gewoon missen aan tafel, hoewel je daar nooit zat en dat het niet speciaal heel erg verdrietig is of zo, maar dat het gewoon zo is.
Iets van jou is altijd bij me, iets moois , iets fijns ,iets dat blij is, ik ben enorm dankbaar voor dat wat je me gaf, een helderder blik ondermeer.
Daarnaast ben ik toch ook steeds weer benieuwd naar hoe het zou zijn geweest, jij en Nina samen , mijn mooie meidentweeling samen , dat zou vast prachtig zijn geweest.
Daarover kan ik vaak mooi mijmeren met Nina ;-)
Vandaag zing ik voor jou Xaar, en voor Nina , maar vooral ook voor mezelf , geluid geven aan dat wat jij voor me was/bent , stem geven aan dat gevoel , dat is mooi .
Kleur en geluid geeft vorm aan die emotie, dat heelt.

Strakjes brengen we weer bloemen bij je plaatsje, we zijn er even stil , ik denk dan vooral aan mijn angst van toen, mijn angst om volledig jouw moeder te zijn, mijn angst me te binden aan een kindje waarvan ik voelde vanaf het allereerste begin dat het er maar even zou zijn. Ik vertel het je en voel dat je het begrijpt , steeds weer ;)

En vanavond lees ik Nina voor , uit Grote beer en kleine beer , welterusten kleine beer , het boek wat ik je zo vaak voorlas toen je op het IC lag , heb je dat toen gehoord ???

Ik hou van je Xaar, altijd en overal , ik mis je toch ook Xaartjelief , altijd en overal.

Er brandt een mooie rood kaarsje voor jou , nou ja kaarsje , een grote dikke kaars , een Xarah kaars en zopas waren opa en oma even hier , ze zijn daarvoor even bij jouw graf geweest, mooi.