14 mei 2019

Een half jaar later is het, een half jaar nadat ik verbijsterd stil in mezelf bleef. Er gebeurde de 15e november namelijk iets wat me knock out sloeg, wat me onderuit haalde en waardoor het stil werd in mij, doodstil, terwijl tegelijkertijd ook een storm losbarstte in mij en ik een razernij voelde opkomen die ik heeeeeeel lang niet gevoeld heb/had. Een half jaar  lang kom ik gen woorden geven aan wat er gebeurde en hield ik mezelf voor dat het niet zo erg was al ik het voelde. Inmiddels heb ik het op alle lagen doorvoelt en weet ik dat mijn eerste reactie, mijn ontsteltenis, mijn misselijkheid op dat moment de meest pure reactie was die er kan en kon zijn.
Wat gebeurde er :
Het geval wilde dat ik op mijn verjaardag visite kreeg van schoonouders, dat is en was heel OK, mijn oudste kind was er ook , hij verjaart twee weken na mij en oma ziet hem niet zo heel erg vaak, hij woont op afstand. Daar waar opa en zij bij alle uitwonende kleinkinderen in de eerste week al op de stoep stonden hebben ze de stoep van mijn zoon nog niet weten te vinden in al die jaren dat hij daar woont.
Oma gaf mijn zoon geld voor zijn verjaardag , 20 % van wat ze andere kleinkinderen geeft incl mijn oudste dochter die ook zelfstandig woont, die krijgt dus wel dat wat ze altijd kreeg, echter tegen mijn zoon wordt gezegd dat dat is omdat ie zelfstandig woont. Ik hoor het haar zeggen en weet dat ze liegt en ik voel iets in mij stuk gaan, kapot, niet om de hoogte van het bedrag, dat maakt niet uit , al gaf ze niets , wel om de leugen, het raakt me dieper dan diep omdat ik het niet begrijp. Het valt samen  met alle leugentjes die we voor onze kiezen kregen, denken mensen werkelijk dat je dat soort onzinjokkerijen kan verkopen zonder dat iemand daar doorheen kijkt ?? Nee toch ?? Ik slik mijn opkomende tranen van boosheid en onmacht in en wacht tot ze weg zijn. Heb het er over met mijn zoon die het niet met zoveel woorden zegt maar waarvan ik zie dat het hem onaangenaam raakt. Ook hij weet anders.
Ik heb de afgelopen maanden veel gevoeld en nagedacht over dit stuk en veel gehuild over dit stuk en het blijft zo pijnlijk, ik ben op zoek naar de antwoorden op de vraag waarom het mij zo ontzettend uit het lood sloeg , waarom ik dit als zo zwaar ervaar.  Diep van binnen zitten antwoorden, waar ik voorzichtig naar luister, waarheden. Ik weet wel waarom het mij zo ontzettend raakt, ik weet echter niet waarom mijn schoonouders dit doen .