Dankbare donderdag it is ................ bijna elke donderdag post ik iets waar ik dankbaar voor ben , er is zoveel om dankbaar voor te zijn dat dat geen probleem is.
Wat naast al die dankbare gevoelens echter ook bestaat in mijn gevoelsleven, is melancholie en een soort van vertwijfeling oid.
Over precies een week word ik 53 ;), moeder van 6 kinderen ben ik, 2 daar van hebben een eigen plek met hun lief , 1 keerde op haar schreden terug naar de oorsprong toen ze nog net geen 1 jaar oud was.
Het moeder worden en zeker ook de pijn van het sterven van mijn kind zijn heel bepalend geweest, voor hoe ik in het leven sta. Ze hebben bij gedragen aan het ervaren van mijn kracht , van wie ik in het diepst van mijn wezen ben.
Toch ook is in mij altijd het gevoel van gekortwiekt zijn, bepaald door de omstandigheden en de keuzes die ik maakte, mijn vleugels niet uit kunnen slaan . In mijn jonge jaren beperkt door geloofsregels en instabiliteit in het gezin waar ik opgroeide en later zelfstandig wonend, de combinatie van studie, werken en wonen als dusdanig ervaren dat het voelde als een soort tijd-vretend geheel waar weinig ruimte voor mij was , best gek, die studies waren nl leuk en de banen er om heen ook, ik heb gewoon echt veel plezier gehad in die tijd, ik heb eigenlijk altijd wel veel plezier , ben gewoon een blij mens, enkel wel een blij mens wat eeuwig en altijd het gevoel heeft te kort te schieten en dat, dat zit in mij.
Het denken weet nl dat er geroeid wordt met de beschikbare riemen zeg maar en dat dat heel OK gaat, dat er binnen de mogelijkheden schijnbaar onmogelijke doelen toch behaald worden.
wordt vervolgd ;)
1 opmerking:
Goh wat leuk om je blog terug te vinden. Schrijf je hier nog op?
Ik was mijn oude blog berichten van tussen 2006 - 2009 van bij punt.nl aan het omzetten naar mijn blog bij blogger die ik heb vanaf 2009 en toen kwam ik een reactie tegen van jou met je blog adres erbij.
Een reactie posten