Vuurrite

En toen was het 29 juni 2007. Rens zijn vuurspring dag.

Het was zo mooi , zo ontroerend de vuurrite van Rens .
Zo bijzonder het samenzijn.
Helaas was het niet in het park , de weersomstandigheden waren nog al
bar en boos dus togen we naar de binnenlokatie ( een zorgboerderij in
de buurt ) met de mogelijkheid als het even droog werd een vuurtje te
stoken .
En het werd droog, er kwam een vuurtje en we sprongen .
De klas , samen fakkels aansteken en samen liederen zingen , het was
ontroerend mooi.

wel misste ik zelf een gevoel van samen waar het de klas betreft en zijn/haar ouders , ik heb ne er altijd wat ontheemd gevoeld geloof ik , dat is iets van mij , denk ik , in de andere klassen van de andere kids is dat bij elk kind weer anders , Net hoe ik me voel tov die klas denk ik , weet het niet precies , maar ik voelde me wel wat ontheemd dus ;-))
Er gebeurden mooie dingen , er sprongen mensen samen waardoor ik verrast werd
Dat vond ik zo mooi om te zien , dat mensen zichzelf overwonnen.

Als slotakkoord had de avond een wegenwacht nootje ;-)
Ellen, (vriendin )was ook gekomen , met de auto en die auto wilde dus
niets meer aan het einde van de avond ;-((
Wij gingen vooruit naar huis en enkele uren later kwamen Ellen en
Rens , de wegenwacht had er nogal een klus aan gehad ;-)), al met al
een melig einde van de avond , we voelden ons weer helemaal jong .
Vroeger stonden we regelmatig samen langs de weg met panne aan onze
oude otootjes ;-)))