woensdag, januari 25, 2006

het kan verkeren

Zo heb je niks en allemaal naai en werkplannen en zo zit je met een klein ziek ventje in het ziekenhuis.
In de nacht van zaterdag op zondag was Heller ziek , erg ziek , alles kwam eruit , hij wilde graag meteen na zo'n kotsbui weer drinken en ja hoor na 15 minuten lag ook dat er weer uit .
Na een poosje leek ie dat te snappen en wilde ie niks meer , in de ochtend had ik een ziek zielig mannetje over, die gek genoeg geen koorts had .
Bij het luierwisselen in de avond had ik al een rare verdikking in zijn lies gezien , die was in de ochtend uitgegroeid tot een bobbel van formaat die pijnlijk was , ik mocht er echt niet aankomen ...........
De huisartsenpost dus maar gebeld , we konden meteen komen . Ik dacht aan een testikel die was teruggesprongen ofzo .........
Intuitief voelde ik dat het wel eens wat langer kon gaan duren en gooide een boek en een breiwerk en een draagdoek in mijn tas en zei Ton dat ie de film ( daar zouden we heen met de kids ) maar af moest bellen .

De dokter keek er naar, we dachten samen even hardop en toen stuurde hij me door naar de eerste hulp, een chirurg moest er maar even naar kijken .

De chirurg was een lief mens ;-)) warme uitstraling , ze keek en voelde even , Heller krampte ineen van de pijn en de dame zei:" ik zal een Ok laten klaar maken , dat is een beknelde darm en dat moet meteen even geopereerd ".
Ze zag blijkbaar dat ik meteen in de flip vloog en legde uit dat het een kleine ingreep was. Maar dat was het niet , dat kon mijn verstand ook wel bedenken .
Ik was even terug in de tijd en zag mezelf mijn Xaartje naar Ok brengen en dat bezorgde me paniek , de dokter begreep dat meteen en er werd actie ondernomen , iedere betrokkene werd ingelicht en ik vond een en al begrip op mijn weg ;-)) heerlijk hoor .
In middels waren we naar de kinderafdeling gebracht en was Ton er ook , toen was het wachten op een vrije Ok , Ton stressie , ik ook , liters koffie dronken we.

On half drie mochten we richting Ok , we werden voorgesteld aan de anesthesisten en de chirurg , ik ging in een mooi groen pak ;-)) en toen moest Heller dat rotte kapje op, dat narcose ding wat ik ook bij Xaar had zien doen en die laatste wanhopige blik van mijn meisje schoof steeds voor het beeld , het leek of de anesthesist dat precies begreep , want hij gaf me een kneepje in mijn arm en zei:"ik zal echt goed voor Heller zorgen hoor".

En toen dus wachten , niet lang , maar het leek wel 100 uur .
Na een 3 kwartier ging de telefoon en mochten we naar de verkoever komen , heerlijk zo een man die daar werkt , met Ton zijn pas konden we de snelle verplegersroute nemen ;-)) en waren we zo bij Heller , het was zo fijn hem weer te zien met wazige daze, maar open ogen .

Heller was snel wakker en wilde meteen aan de borst ( heerlijk want die knapten haast ), ik trof er op de kinderafdeling een lieve verpleger , iemand die ook veel voor Xarah had gezorgd toen , ik heb fijn met hem gepraat over Xaar en over Heller , over leven en ziek zijn , over het nieuwe zorgstelsel, heerlijk dat ie daar even tijd voor kon nemen , het was erg rustig ( zondag ) en avond inmiddels en dan schijnt het minder druk te zijn.

Vervolgens slapen op een stretcher , mijn Heller en ik , dat paste maar net en was niet echt comfortabel , maar goed ;-)) .
Het sliep aardig , Heller wilde de hele nacht borst borst borst en was om 6.00 klaarwakker. het ontbijt zou pas om 8.00 geserveerd worden dus we hadden nog even, lekker gewandeld op de gang , de draagdoek oogste bewonderende blikken ;-) .
Na het ontbijt kwam de dokter vertelen dat we naar huis mochten , dat wist ik al , maar was toch fijn om nog even bevestigd te krijgen.
Snel weer naar huis , daar bleef ik me de hele dag wiebelig en wankel voelen en weet het aan de emoties en slechte nachten , maar niks hoor in de avond begon er een huis griep op mijn darmen , ik leef naar de WC gaan ;-(( in de nacht ontwikkelde zich dat tot overgeven .......
Gistermorgen had ik het niet meer , Heller heeft nauwelijks last van zijn operatie en is levendig als altijd en ik kon niet anders dan naar de WC rennen , in de vroege ochtend had ik Nina en Noa nog naar school gebracht en daarbij tweemaal gepauzeerd om langs de kant van de weg de vogels te voeren ;- (( , dit ging dus niet meer , dus voor het eerst sinds weet ik wanneer hulptroepen gealarmeerd , heller werd opgehaald door Annelies, mijn vader haalde Nina en Noa .............
En ik lag in bed als een dweil , tussen bergen met schone was ........
Die bergen heb ik inmiddels weggewerkt , zo beroerd als ik gisterene was , zo fris voel ik me nu weer , raar hoor , gisteren was ik zooooooooooooooooooooo ziek en nu , ik wil nog niet naar buiten , maar gelukkig liggen de bij benadering 8 wassen weer in de kast en is zowaar de woonkamer ook weer enigszins toonbaar.
Merels mooie handgebreide sokken zijn echter verworden tot minisokjes waar Heller in past , maar dan keihard .......... Ik heb net nieuwe op de pen gezet ;-))

Zoooo straks een dutje met mijn ventje en dan proberen wat naaiachterstand weg te werken ;))





Gr Elly WAHM van Rens Merel Nina Xarah* Noa en Heller
www.remenixano.com

2 opmerkingen:

Annelies zei

Blij je weer levendig en wel achter de computer te zien!
En die sokken... was dat mijn schuld??? *bloos*

Anoniem zei

Tjonge, dat is niet niks.
Gelukkig maar dat Heller weer fruitig en vrolijk de wereld inkijkt en dat je zelf ook weer opgeknapt bent.

Groetjes,
Marleen