Terwijl ik die traktaties bekeek , plofte het verdriet zomaar op me , zwaarder dan ooit lijkt wel .Ik kan het maar niet wegblazen , het feit dat ik zo graag twee meidjes samen jarig zag . We vieren ook gewoon de komst van die twee meisjes in ons leven , mijn prachtig dapper Xaartje en haar al zo grote tweelingzeus Nina.
Ik heb al zoveel tranen om haar vertrek gelaten , maar het lijkt wel op ze nooit opraken, ik mis haar vaak zo erg , zoals nu , oooooooooooooo wat had ik dolgraag voor twee meisjes pakjes gekocht , tweemaal 26 traktaties gemaakt , en twee kinderfeestjes gevierd.
Ik vraag me echt wel eens af , of de tijd alle wonden heelt , ik denk zomaar van niet , het doet nl ieder jaar ietsie meer zeer................................
Xaar ( rechts ) en Nina ( links )
Xarah
Nina nu ;-))
2 opmerkingen:
Dikke knuffel.
Wat kan ik zeggen, woorden schieten te kort.
Jouw verdriet is zo groot.
Liefs Irene
Een enorm verdriet te dragen. Mijn vriendin is ook een dochtertje verloren, maar ook zij heeft een onuitwisbare stempel achter gelaten. Ik zie haar verdriet en lees het jouwe....
..................................
Groet. Britt
Een reactie posten