10 11 2015 genieten van stil

Het is stil in huis, de meiden zijn naar school, ik ben alleen in de kamer met de hond. Plus slaapt , ik hoor hem ademhalen, een fijn geluid.
Ik bel met mijn moeder, wanneer ze tijd heeft om me te komen feliciteren ;) , nog 5 nachten en dan ben ik jarig ;), ik heb er zin in dit jaar, best raar haha , want doordat Sint Nicolaas ook komend weekend zijn intrede doet ik onze landje, zijn er nogal wat mensen verhindert. Het wordt dus een rustig samenkomen , zo rustig dat ik graag weet wie er komen en hoe laat ongeveer. Anders zit ik zo te wachten .
We gaan er ook nog even lekker uit met de kids ;)
Moeders neemt niet op , die is vast bezig en ik zak even lekker weg in de kussens van de bank, observeer mijn gevoel, dat wat er is en land bij melancholie, het herfstgevoel , mmmmmmm terugdenken, bedenken hoe dingen zouden zijn gelopen als ...., bijvoorbeeld als er twee dreadheads hier zouden leven ipv een, of als we gewoon geen huis gekocht zouden hebben ;), of als we nog weer andere dingen totaal anders zouden hebben gedaan. En ook, wat het ons heeft gebracht dat dingen gewoon zijn gegaan zoals ze zijn gegaan, wat het mij heeft gebracht.

Ik ga naar binnen, naar mijn onzekerheid, mijn twijfel, zonder het weg te lachen voel ik, me afvragend of veel mensen dat hebben, die momenten dat je je afvraagt  of dingen wezenlijk anders zouden zijn gegaan als er geen misbruik, verdriet, pijn, angst voor afwijzing zouden zijn, of dingen voor mij ook anders zouden zijn gegaan, als er bepaalde stukjes geschiedenis totaal anders zouden zijn gelopen.

Ik stop met mijmeren, vind het interessant te onderzoeken wat dat wat er gewoon is en was met me doet en heeft gedaan, vind het verhelderend en louterend te doorvoelen, vandaag doen we een dagje binnen, met papier, doek lijm verf en meer, mijn gevoel ik kleuren vangen. Bij de melancholie vandaan .