vrijdag, september 08, 2017

10 december

10 december, wat gaan we snel , supersnel
Nou ja de tijd dan, ik ga nog helemaal niet snel, enkeltje heeft tijd nodig en ik ook , ik voel me niet zo fijn en wat  verdrietig de laatste week , koortsig maakt me altijd wel wat melancholisch.
En december toch ook wel , hoe heerlijk ik de lichtfeesten ook vind en hoe fijn Sinterklaas ook was , ik hou toch altijd vaag op d achtergrond dat gevoel van missen.


Bijzonder toch dat als ik ziek ben ik zo helder zie en voel, terwijl ik mediteer op de derde advent , morgen
Derde kaars, schenk ons je licht.
God geeft ons een beter zicht.
Het donker kan niet meer verhullen
wat Gods dag ons gaat onthullen.
ik sta zo open, alles komt binnen, ben even niet in staat mijn schilden hoog te houden en het is goed zo, gewoon huilen om het verdriet, het heelt wellicht, foto's kijken met jongste mannetje, zien wat er aan mogelijkheden is, hoe ongelooflijk veel ik kan en doe , dankbaar , en tegelijk dat verdriet om hen die gingen, om Plus ( wat mis ik die hond toch, het was gewoon mijn vriendje )
denken aan de prachtige babies die ik dit jaar naar hier heb zien komen, aan hun krachtige moeders die zo duidelijk voor zelf kozen en tegelijk ook aan de moeders die dat niet konden...
en dan verder dromen van een knus atelier ;) dat blijf
ik doen ...

LeukMeer reacties weergeven
Reactie

Geen opmerkingen: