zondag, april 01, 2007

Dag Bailey

Vannacht is er een kind gestorven, een kind van nog maar 6 ,
mijn hart huilt , mijn ogen ook en als ik aan zijn ouders denk , en aan zijn zusjes en zijn broer , dat komt steeds Freek boven drijven met zijn tekst over zijn kind .

Ik weet de wanhop die je als ouder voelt als geen ander en dat het zoeter wordt met de tijd , dat telt niet in het moment van rauw verdriet .
De pijn van het nu , zo "mooi" verwoordt door Freek de Jonge en iets aangepast voor Bailey Ray.

Voor Bailey , goeie reis man , goeie reis naar het licht ..........


Als een blad van een boom valt
Kijkt niemand op of om
Een boom, een blad, ach wat
Een speelbal van de wind
Maar nu valt geen blad
Geen boom zelfs
Nee, nu valt een kind

Als een bom op een dorp valt
Veert iedereen boos op
Om uitgebreid te melden
Wat hij er van vindt
Nu valt een stilte
Geen bom valt
Nee, nu valt een kind

Ach God, hou me staande
Ach God, anders val ik om
Zeg me, God, waar ik je vind
Ach God, hij was 6 jaar
Ach God, hij huilde soms
Ach God, ben jij dat kind

Sprakeloze mensen kijken
Zwijgend naar een kistje
Van spaanplaat met fineer
Dat schommelend wegzakt
In de betraande aarde
Een kind niet meer

Geen schuld treft hen
Maar ze zijn gedoemd
De moeder wankelt
De vader houdt zich groot
Hij denkt: had ik
Mijn kind maar God genoemd
Dan had ik kunnen zeggen
God is dood

Geen opmerkingen: