Materie die me boeit , gevoelens die ik ken , herken. Ik zie het bij mijn kinderen , voel het zelf . Kwetsbaar zijn en geraakt worden , veel en vaak, weerbaar even niet kunnen zijn.
Hooggevoelig , een vloek of juist een zegen.
Vaak een zegen , vind ik , soms een vloek , als ik me helemaal uit mijn balans laat knallen door wat iemand zegt , of schrijft , of doet .
Een vloek als een mijn kinderen zo geraakt is , en huilend thuis komt .
Om niets , volgens anderen ;), maar toch echt wel om iets , woorden kunnen zo een pijn doen , respectloosheid kan zo hard aan komen .
En gebrek aan respect lijkt wel een volks epidemie, waaraan vooral toch veel "grote mensen" lijden ( ik weet het , ik zou ze volwassenen moeten noemen , maar die respectloosheid vind ik zo onvolwassen dat dat me niet lukt ;-) )
En weet je wat misschien nog wel heet meest pijn doet, dat ik het soms niet eens door heb dat ik naar behandeld word. het geeft me dan wel een heel onzeker gevoel , ik volg dan dat er iets niet klopt , maar mis totaal de clou van die zogenaamde grap . Zo ook mijn kids , ze voelen dat ze afgezeken worden , maar weten niet eens altijd waarom dan ..........
Moeilijk vind ik dat , ik heb het er vaak over , met "lotgenoten" , juist wanneer Hb en HSP hand in hand gaan , lijkt dat voor nog meer "vreemd" te zorgen.
Niet verstaan en niet verstaan worden , het gevoel dat er iets niet aan jou klopt en tegelijk weten dat dat het niet is . Ik herken het , been there seen it done that , zoiets , maar ik kan ze niet helpen , mijn mooie kinderen.
Onder ons is het een zegen , kennen we de kwaliteiten ervan , maar "buiten" vind ik het erg moeilijk , Ik ben , that's it , mijn kinderen zijn , meer niet , laat ik dat maar vast houden ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten