nog 1 nachtje

Nog 1 nachtje slapen en dan is ze jarig , mijn oudste dochter , ze wordt 15 dit jaar .
Best bijzonder, zo een grote dochter ;-), dit jaar doet ze examen , ze werkt keihard, zowel aan schoolwerk als aan folders en krantjes bezorgen.

Ik weet dat ze het moeilijk vind soms, gewoon doen wat ze moet doen ;-), maar ze doet het.
Van een wolk van een baby werd ze een heerlijke peuter en een prachtige kleuter, een geweldige meid , briljant in haar waarnemingen, raak in haar opmerkingen, knalhard soms, zowel voor zichzelf als voor haar omgeving ;-) messcherp, en zo ontzettend gevoelig, zo allemachtig krachtig prachtig, ik ben trots op haar en haar zangstem, hoor haar graag viool spelen, hoop dat ze snel weer toneel/theater gaat doen , maar eerst examen doen en dan ............, ja wat dan , dat weten we nog niet ;-)

Maar eerst is ze jarig , morgen , en dat gaan we vieren ;-)

Leven

Jarenlang heb ik dingen gelaten , reageerde ik niet als iemand me pijn deed , hield ik mijn mond als ik gekwetst werd, werd ik iemand die ik helemaal niet was.
Na een intensieve training ging ik reageren , zeggen wat er aan gevoel zat en BAMMM kreeg ik klappen op mijn kop en kroop ik terug in mijn hol ;-)
Nu weer heel wat jaren later voel ik dat dat wat was, los gelaten mag worden.
De training van jaren geleden was Ok, maar zat in mijn hoofd, het was iets wat ik leerde, repeteerde en deed, maar wat niets met mijn essentie te maken had .
Dat werkte dus niet en nu terugkijkend vind ik dat eigenlijk heel logisch.

De laatste jaren ben ik een soort van kluizenaar , een soort , want niet helemaal ;), ik doe , werk , leef , maar wel heel erg op mezelf , in mijn cocon ,
Voorzichtig verbinding zoekend en vinden bij een mooie lieve warme groep mensen , langzaam de angst om afgewezen te worden loslatend .
Vertrouwend op mijn diepe weten, er gaan deuren voor me open waarvan ik niet eens wist dat ze er waren, ik ontdek, groei, bloei. Ik voel verbinding, nuances , schilder de prachtigste kleuren ( eerder veel kleurloos ). Ik LEEF .
Ik ben zo blij, deze herfst is zo mijn ding, door te blijven doen zijn er uiteindelijk dingen gaan bewegen, ik ben zo ontzettend blij dat ik de moed nooit verloren ben.

Langzaam ben ik mezelf gaan accepteren, gaan zien dat dingen zijn zoals ze zijn, dat mensen om me heen hun eigen angsten leven en in sommigen stukken misschien wel minstens zo bang zijn als ik ;-) en dat dat geeft verbinding , daar leert het leven zelf wat "samen" dan kan doen, dat angsten overbodig zijn, dat dingen gewoon "zijn" .
Er is geen goed, geen slecht, er zijn alleen gebeurtenissen, dat leven geeft zoveel ruimte .

Het heeft me laten zien dat het volslagen idioot is om mijn hele huis ondersteboven te halen als we familie bezoek verwachten om het het aanzien te geven dat het er anders uit zou zien dan het eigenlijk doet. ;0)
Gewoon zijn , dat is genoeg , voor mij geen poppenkast meer .


Klank geven heeft me gebracht waar ik nu ben, ik ben zo ontzettend blij dat Marinet van www.Stemsynthese.nl in mijn leven verscheen , klank heeft me doen overleven , vroeger al , toen ik instinctief al wist kennelijk, dat dat mij hielp.
Nu is het zo een vast onderdeel van mijn zijn, is het zo natuurlijk, hoort het zo bij mij, als ik klank geef aan een gevoel lost het op, neemt geluid het over .

vrouwen in verbinding

Ik vind het zo bijzonder , 12 oktober vierden we Volle maan, de jachtmaan , de maan van transformatie , de maan van de verbonden vrouw .
Deze maan leeft in mij, in alle facetten van het leven voel ik de laatste weken die verbinding, dat wat ik zo lang uit de weg ging, uit de angst gekwetst te worden, komt nu borrelend en bruisend omhoog .
De rode draad van wat er speelt is zo zichtbaar, mijn meditaties zijn er op gericht , ik zing mijn verbinding en mijn gevoel.

Het maakt me blij, deze ervaring, blij en licht, het is een mooie herfst dit jaar .
Ik bereid de Samhain ( Calan Gaeaf ) viering vast voor , mijn feestje ( ik ben vast ergens verbonden met Kelten dat hun nieuwjaarsfeest zo in me zit )
Het afsterven van het oude, welkom heten aan het nieuwe, heerlijk, dit jaar past het me helemaal als een goedzittende jas ;0)
Voel me sowieso altijd erg op mijn gemak in tijden en op plaatsen waar de sluiers tussen de werelden dun zijn.

En steeds staat de verbinding centraal , er gebeuren zulke mooie dingen in dat stuk , zo fijn ;-)
Ik durf steeds meer te vertrouwen, ook op vrouwen, een heet hangijzer dat nog wel , langzaam zet ik stappen ;-)
We komen er wel .

De ruilkring, de red-tent, de regenboogtent, de maangroep, allemaal mooie dingen die zijn ontstaan , blij blij blij maakt het mij!!

fijne dingen

Gisteren las ik op een blog van een www vriendin de prachtige zinnen :

Zodra ik mijzelf vastleg, verdwijnt vaak de creativiteit en mijn intuïtie.
Zodra ik me richt op één ding, in de veronderstelling (en de hoop!) dat dát het is, blokkeert en protesteert alles in mij.

zoooooo dat kwam binnen, wat een herkenning, de laatste jaren heb ik heel veel energie gestopt in een keuze maken, wat wil ik nou echt het meest, het liefst. En al kronkelend kwam er maar geen antwoord, dus probeerde ik uit, 1 ding , me daar op richten en oooo wat voelde dat hopeloos, wat voelde dat ontheemd, ik kan niet niet, wil het niet , het brengt me niet dat wat heelt, 1 ding, als ik kook bak naai brei spin haak schrijf heel klink zing dans (bid werk en bewonder ), voel ik mij zo helemaal verbonden, zonder beweging roest ik vast, door de borrelende bruisende stromen in mij vorm te geven, bij te stellen en steeds te bewegen kom ik in een stroom die heilzaam is, die heelt.
En op een of andere manier is het heerlijk te lezen dat meer mensen dat hebben , dat ik niet een raar vreemd uitzonderlijk apart geval ben , maar gewoon ik , mijn bruisende borrelende ik ;-) \

Dus brei ik voor Heller en Nina, naai ik voor mezelf, heel ik vandaag een prachtig mens, zing ik voor Richard , haak ik polswarmers voor Merel, lees ik een prachtig boek over liefde, hangen er strengen zelfgesponnen wol in de pan met uienschillen , terwijl en een appeltaart in de oven staat en ik met de kinderen heerlijk thuis ben en voel ik me TOP ;-) het is een heerlijke dag

7 oktober 1999 7 oktober 2011

Een dag als alle andere en toch ook niet . 12 jaar geleden vond er op 7 oktober een aardverschuiving plaats in mijn bestaan.
Met een reikwijdte die zijn weerga niet kent , het is niet dat ik eeuwig in verdriet ben en ook niet er van alles zijn zin verloor , nee juist niet , alles heeft meer zin gekregen , alles heeft meer geur , meer kleur gekregen . Xarah's cadeau naar mij was dat ik bewust werd, dat ik op onderzoek ben uitgegaan.
Diep in mij zelf vond ik antwoorden op dat wat er aan vragen ontstaat al je kind overlijdt.
Mijn engelendochter leerde me meer over het leven , door te sterven, dan ze ooit had kunnen doen als ze was blijven leven , in die zin is haar overgaan een cadeau geweest . Ik ben haar daar onmetelijk dankbaar voor
Door haar zijn hier , heb ik ervaren dat dingen zijn zoals ze zijn , er is geen waarom , het gebeurt, en van dingen die gebeuren kun je door die ervaring wijs worden in dat stukje , of niet , dat is ook weer gewoon iets wat gebeurt of niet ;0)
Er is geen goed , geen kwaad , dat zijn waarden die wij toekennen aan dingen die gebeuren, dat geeft ons mensen houvast , kaders waar binnen we ons veilig wanen.
Ik ben dichter bij mezelf en bij de natuur gaan leven , het kost me soms moeite bij mezelf te blijven , maar het bewustzijn is er , ik voel het als ik afdwaal, een pad loop wat niet het mijne is .
Vandaag herdenken we haar , brengen we straks bloemen bij haar graf .
Vandaag is het Xarahdag , de eerste jaren een dag die velen met ons meeleefden in ljjfelijke aanwezigheid , de laatste jaren steeds meer een dag van mij en Nina en Merel ( en Heller schuift vaak enthousiast aan , zingt liedjes voor Xarah de zus die hij nooit kende )

Nina beleeft haar zusje , haar tweeling zusje als een zielsverwant die er niet is , ze mist haar in alles , is eeuwig op zoek naar die soulmate , inmiddels met haar hoofd wel wetend dat niet alle tweelingen soulmates zijn en met haar gevoel toch ook wetend dat zij dat wel zijn/waren.
Ze is zo half zonder haar , de eerste jaren nadat Xaar ging was ze vaak bij Nina, ze speelden samen , soms twijfelde ik aan wat ik waarnam , gewoon omdat het wat ongebruikelijk is , ofwel , omdat het nogal onbesproken is .
Maar Nina wist niet van de menselijke twijfels rondom deze zaken en zij zag/voelde/beleefde Xarah .

zo dadelijk dus naar haar plekje , klinken en bloemen brengen en dan gezellig samen praten over die leuke momenten die er waren , die keer dat ik in Schoorl de tweelingwagen even losliet om achter mijn peuter Merel van toe aan te gaan , terwijl ik me weer terug omdraaide zag ik de wagen met daarin Xarah en Nina in een gestaag tempo van het pad af naar beneden rollen met Ton daar achteraan rennend , mijn tweeling van een maand of 8 had pret in die voortrollende wagen ;-)
Xarah lachte, ze lachte altijd , een vrolijk meisje .

26.000 dagen

Kinderen die mogen spelen in luchtkastelen die bestaan
En nooit zullen vergaan owowowo
Vroeg of laat gaat zand vervelen moet je daar niet blijven spelen
Je kunt als je wilt ook op zoek naar de rand van de zandbak gaan

Jong zijn dat is uitproberen leren balanceren blijven staan
Vallen verder gaan owowowo
Je kunt volwassen willen lijken alvast naar rijtjeshuizen kijken
Je kunt als je telt voor hetzelfde geld naar het eind van de wereld gaan

refr.:
Je hebt zo'n 26.000 dagen tussen niets en eeuwigheid
Je kunt lachen je kunt klagen maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt
Je hebt zo'n 26.000 dagen tussen niets en eeuwigheid
Je kunt lachen je kunt klagen maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt

Volwassen evenwichtig lijken niks laten blijken nog geen traan
Maar de twijfel blijft bestaan owowowo
Gelukkig zijn is uit de mode zomaar lachen streng verboden
Je kunt ook hup voor de lol nog een keer gewoon op je kop gaan staan

Eenmaal oud en grijs geworden in bejaardenoorden van de baan
Op een zijspoor staan owowowo
Klaverjassend tijd verkwisten laat je niet voortijdig kisten
Je kunt als je wil ook gewoon zonder pil lekker aan 't vrijen slaan

refr.

26.000 Dagen tussen niets en eeuwigheid
Je kunt lachen je kunt klagen maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt
Je hebt zo'n 26.000 dagen tussen niets en eeuwigheid
Je kunt lachen je kunt klagen maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt

Je hebt zo'n 26.000 dagen tussen niets en eeuwigheid
Je kunt lachen je kunt klagen maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt
Voor eeuwig kwijt
Voor eeuwig kwijt

(Tekst en muziek: Harrie Jekkers, Koos Meinderts, Niek Nieuwenhuijsen,
Chris Prins en Leon Smit)...

herfst

boomkind