goh , een dag vol mijmeringen !
5 jaar geleden is het alweer , dat wij met 1 van onze tweelingdochters , Xarah, naar het LUMC vertrokken .
Xarah zou daar geopereerd worden aan een ernstige hartafwijking op 7 oktober.
Helaas liep de operatie niet goed af en kregen wij ons meisje overleden terug.De pijn van dat moment raak ik nooit meer kwijt.
De chaos en verwarring waar we vanaf dat moment in terecht kwamen , blijft me bij , de rest van mijn leven denk ik.
Nu 36 weken zwanger van baby in buik , is die pijn weer bijna tastbaar.
Meer tastbaar wordt het nog , als ik mijn kleine nichtje zie , die deze zomer werd geboren , ook samen met een zusje dat terug ging naar haar oorsprong toen ze hier nog maar een paar weekjes was......
Het raakt me , het verdriet van onze familie is zo na aan het mijne verwant .
En na 5 jaar voelt het niet minder pijnlijk , wel anders. Het scherpe is er af , maar toch mis ik Xarah altijd, mis ik het hebben van een tweeling , die ik toch gebaard heb , maar niet meer is .....
Gr Elly
Geen opmerkingen:
Een reactie posten