Tranen , tranen en nog eens tranen rolden er zojuist over mijn wangen .
Ik ben bij Gre langs geweest en heb afscheid van haar genomen , in deze wereld zal ik haar niet meer in leven zien.
Ik neem haar atelier over , zal haar poppenwerk proberen voort te zetten.
Dat was waarom we samen kwamen vanmiddag , maar wat meer indruk op me maakte , me diep in mijn hart raakte , is dat Gre er straks niet meer is , niet meer hier in elk geval .
Ik zal haar missen , behalve poppen maken heeft ze me veel meer geleerd . Ze heeft me het leven op een bepaalde manier leren zien , een andere kijk op dingen geleerd.
Ze kwam mijn leven binnenwandelen toen Xarah opgebaard stond bij ons boven , ze was mijn poppenjuf , maar daarna iets meer.
De vanzelfsprekendheid waarmee ze afscheid van mijn kleine meisje kwam nemen , de dingen die ze zei toen, de kabouter die ik van haar kreeg toen , dat alles maakte haar meer dan "zomaar iemand ".
En nu is Gre zo ziek , het doet me zeer haar zo te zien , haar lijf zo teer , zo broos , haar ogen nog zo helder.
Dag lieve Gre , bij iedere pop die ik maak, zal ik waarschijnlijk aan je denken en iedere zandbaby zal gedachten aan jou meedragen , mooie gedachten .
Ik mis je nu al ;-))