maandag, november 04, 2013

maandag morgen , 4 november

Blekkkkk het regent nat en vies , koud , we zingen maar een liedje


    Emeli Sande - Read All About It (Part 3)

    You've got the words to change a nation but you're biting your tongue
    You've spent a life time stuck in silence afraid you'll say something wrong
    If no one ever hears it, how we gonna learn your song?
    So come, on come on, Come on, come on

    You've got a heart as loud as lions, So why let your voice be tamed?
    Baby we're a little different, there's no need to be ashamed
    You've got the light to fight the shadows, so stop hiding it away
    Come on, Come on

    I wanna sing, I wanna shout
    I wanna scream till the words dry out
    So put it in all of the papers, I'm not afraid
    They can read all about it, read all about it
    Oh oh-oh-oh oh-oh-oh oh-oh-oh oh-oh-oh oh-oh-oh oh-oh-oh

    At night we're waking up the neighbours while we sing away the blues
    Making sure that we remember yeah cause we all matter too
    If the truth has been forbidden then we're breaking all the rules
    So come on, come on, Come on, come on

    Lets get the tv and the radio to play our tune again
    Its 'bout time we got some airplay of our version of events
    There's no need to be afraid, I will sing with you my friend
    Come on, come on

    I wanna sing, I wanna shout
    I wanna scream till the words dry out
    So put it in all of the papers, I'm not afraid
    They can read all about it read all about it
    Oh oh-oh-oh oh-oh-oh oh-oh-oh oh-oh-oh oh-oh-oh oh-oh-oh

    Yeah we're all wonderful, wonderful people
    So when did we all get so fearful?
    Now we're finally finding our voices
    So take a chance, come help me sing this

    Yeah we're all wonderful, wonderful people
    So when did we all get so fearful?
    And now we're finally finding our voices
    So take a chance, come help me sing this

    I wanna sing, I wanna shout
    I wanna scream till the words dry out
    So put it in all of the papers, I'm not afraid
    They can read all about it, read all about it
    Oh oh-oh-oh oh-oh-oh oh-oh-oh oh-oh-oh oh-oh-oh oh-oh-oh

    I wanna sing, I wanna shout
    I wanna scream till the words dry out
    So put it in all of the papers, I'm not afraid
    They can read all about it, read all about it oh

    vrijdag, oktober 04, 2013

    Melancholie

    4 oktober 2013 , bijna 14 jaar geleden alweer dat wij nog geen maand nadat we trouwden de oproep van het ziekenhuis kregen voor Xaar haar operatie , bijna 14 jaar geleden ook dat ze weg ging van hier , terug naar haar oorsprong , elk jaar weer even dat moment, de melancholie , die er naast haar plekje in onze harten , haar plekje in ons leven ook gewoon is , die dagen dat het gewoon weer even heel lichamelijk voelbaar is dat ik haar mis . Gewoon altijd wel , niet heel vreselijk , maar gewoon missen , gewoon een stukje naast Nina wat er wel hoort niet daar vinden.






    Vanmorgen keek ik in de spiegel  en heel even leek het alsof ik mijn oma daar zag , dat gebeurde me wel al eerder dat ik haar even zag in mezelf , mijn lieve lieve oma die ik gewoon zo ontzettend mis .
    een vrouw die onvoorwaardelijk van mij hield , met een liefde , een warmte die ik verder niet meer heb ervaren , 35 jaar lang was ze een van de belangrijkste vrouwen in mijn leven , mijn schuilplekje als ik dat nodig had , mijn thuishaven , bij oma kon ik altijd helemaal mezelf zijn, ik ben haar zo dankbaar dat dat kon , dat zij me kon laten zijn.

    ze was er ook , toen Xarah doodging , ze kwam bij me hield me vast , ze huilde met me mee , ze had verdriet omdat ik dat had , dat heeft me goed gedaan , dat ze er ook toen nog was .
    En vandaag , vandaag had ik zo graag gewild dat ze er was , dat ze me even vast kon houden , me raad kon geven over alles wat er is , waar graag met haar even over zou kletsen , soms pak ik de telefoon en tik ik haar nummer al in ....................  

    Vandaag is zo een dag vol tranen van missen en meteen gevolgd door tranen van het lachen om de dingen die we meemaakten : Ik en oma en ik en Xarah 






    zaterdag, augustus 03, 2013

    03 08 2013

    heeeeeeeeeeeeeeeel diep zuchten , de laatste 15 jaar moet ik regelmatig heeeeeeeel heeeel heel diep zuchten om mezelf niet totaal te verliezen  in tranen .
    Deze zomer is prachtig ik geniet volop met de kinderen van het weer , de zon , de achtertuin, dat wat er is en probeer niet te denken aan dat wat er gewoon niet is en dat die lijst veel langer wordt.
    Ik houd me bezig met de gedachte of onze keuze voor Vrije Schoolonderwijs voor onze kinderen en dan met name voor de oudsten die allemaal in Bergen naar school gaan wel een juiste keuze is , vanuit ons hart , zeker weten , maar is het financiële offer dat we maandelijks brengen wel in verhouding ???
    Klopt het wel dat we nooit een cent te makke hebben , dat ik stop bij/in/met  het soulcenter , dat we nooit met vakantie kunnen , dat alles 3 keer overdacht moet worden , is dat het allemaal wel waard .
    Of doen we gewoon iets verschrikkelijk fout en hadden we gewoon alle kinderen vanaf dag 1 thuisonderwijs moeten geven , tsjonge jonge dat zou een besparing zijn geweest , enkel de NS beurde de laatste jaren al 600 per maand van ons aan reiskosten naar scholen , niks grappig dat soort bedragen ;(

    En zo pieker ik de laatste weken over eea , ik zou het niet doen , mail en mobiele telefoon waren ( zijn) met vakantie, neemt niet weg dat ik nu toch in tranen  dingen overdenk , oa dat ik teveel gratis schijn te doen , dwz , als je het wegzet tussen wat het mij kost , ik ben zakelijk gezien een soort wanhoop denk ik , ik deel graag geef graag en ontvang graag , eind van het verhaal is echter wel dat ik regelmatig achterblijf met een groot gat waar mensen vergeten zijn geld in te storten en het vervelende daar aan is dat ik dat snap , dat ze gewoon niets hebben , dat het energetisch wel naar me toekomt ooit , neemt echter niet weg dat ik wel eurorekeningen heb liggen die derden wel graag betaald zien..............





    En als ik er dan op voel , de boodschappen van het universum probeer te verstaan , hoor , voel en beleef ik steeds weer dat ik goed ga , dat ik het juiste doe , dat dat mijn pad is .................  ik loop door en probeer meer antwoorden te horen , laat los wat ik gewoon niet begrijp .
    Al die tranen horen daar dan vast bij .

    Verdrietig , ...................

    donderdag, augustus 01, 2013

    Lughnasadh 01 08 2013

    Vandaag vieren we de eertse van de drie oogstfeesten , het feest van de eerste vruchten , het feest ook van Dankbaarheid !!


    En dankbaar ben ik , zijn wij , het heerlijk weer maakt deze zomer tot een feest , elke dag genieten van de zon , vaak van de zee en volop van elkaar .
    De "worries" hebben we voor een week of wat in de kast gezet , niet omdat we struisvogels zijn , maar om ruimte vrij te maken voor plezier , het lukt niet voor de volle 100% , toch komen we een heel eind ;),alsmaar stressen om dingen waar je nauwelijks grip op hebt is niet goed , zorgen maken om politieke besluiten ook niet ( en dat doe ik stiekem wel , de ideeën over de nieuwe zorgverzekeringen zijn angstaanjagend )
    zo dadelijk trekken we nog een keer naar het water , geneiten we nog een keer van de warmte , de zon op onze huid.
    ML moet maandag weer aan de slag, wij genieten dan nog even door ;)) 
    Er staan nog bos en zee op de agenda , zin in ...............

    vrijdag, mei 03, 2013

    vertwijfeling



    Met een hart vol tranen ga ik een droom loslaten , wachten op een atelier voelt niet meer goed , dus ruimen we op , moet er veel weg en doet dat ontzettend veel pijn.
    Maar het moet toch .



    zondag, april 14, 2013

    en de trein raast voort

    en ik ben uitgestapt , ik doe niet meer mee , al jaren niet echt meer , maar nu werkelijk niet meer , ik ga in mijn eigen tempo , dat van de maatschappij om me heen gaat te snel , misschien is het de overgang ik weet het niet precies , ik weet wel dat ik rust nodig heb. Rust om te ordenen , op te ruimen , atelierspullen weer in kasten , naaiwerk wegbrengen of opsturen , zakken kleding van de meisjes op MP zetten , het rennen doe ik niet meer , jaren terug ontdekte ik al dat ik niet in die ratrace maatschappij pas , het wordt steeds duidelijker .
    Wie past daar eigenlijk wel , vraag ik me vaak verbaas af , niemand toch ???, het eist wel zijn tol , mijn sociale leven speelt zich bijna enkel op het www af , elke ochtend even een koppie doen met kennissen  op het www , even een half uurtje ,ergens heen gaan vraagt veel meer tijd , soms lukt dat tussen de schooltijden in , vaak niet, verjaardagen lukken vaak ook niet , want behalve dat ik niet meer mee ren, ben ik ook nog van het soort dat van ongeveer 21.30 a 22.00 tot 05.30 a 6.00 in bed doorbrengt .

    Overdag geef ik graag helingen , of ik handwerk ,doe het  huishouden en zoek naar een atelierruimte , speel met Heller en werk samen met hem in de tuin . Dat is genoeg , naast het samenzijn met de andere kids en alle dagelijkse dingen is dat genoeg , toch is er meer , elke dag weer en dat voelt al teveel , de fysio , de sportclub , de logopedist, creatieve therapie , HSP training . orthomoleculaire genezer,  helpen met folders en post enzo  , taxi spelen voor diverse dingen , zwemles , dat alles hoort er ook bij ....

    Het gaat me steeds beter af het te doseren , te delegeren soms ook .

    Voor nu genieten van de zon , lekker in de tuin aan het werk 

    dinsdag, april 02, 2013

    en we bloggen weer



    2 april 2013 , we bloggen weer , ik maak er weer ruimte voor .

    Het hele weekend druk geweest op de tuin , genoten van het uitgraven van eea voor vrienden , plezier gemaakt met kleine zoon , hard gewerkt en zoveel zon gezien helemaal heerlijk !!
    Net bergen foto's gemaakt van allerhande kleding die we kregen of nog hadden en niet meer hoeven , hup MP op met de spullen, de meisjes genieten er van ;-), en naaien volop weer aan het naaien , genieten van creëren , opnieuw , na de domper dat het zo lage verwachtte atelier wat er echt leek te zijn en toch niet doorging lukt het een poos niet meer , dat creëren , zelf mijn breistokken bleven liggen waar ze lagen , ik alleen maar heel verdrietig zijn en voelen dat ik gewoon alle werkspullen liever niet meer in de huiskamer heb, het is echter gewoon niet anders en dus probeer ik nu weer met beperkte ruimte te doen wat ik graag doe , creëren , kleuren samenbrengen en genieten , en het gaat GOED , we borrelen en bruisen.

    Op de dagen dat Heller thuis is gaan we samen aan de slag , we bakken , we zaaien , we tekenen schrijven en rekenen , en boven alles genieten we , van de rust , van het ontstressen , we nemen het zoals het komt , gaan fijn naar KT ( http://www.kunstzinnigetherapie-hoorn.nl/home )

    Ik zie het wel voor me , totaal TO , denk zomaar dat we dat heel goed zouden kunnen samen , dat dat ook heel gezond voor Heller zou zijn. Ben er gewoon nog niet helemaal uit , wik en weeg nog wat , wil nog wat andere opties bekijken .........

    zaterdag, maart 16, 2013

    18 februari 2013

    Zo zeg dat is al best een poos terug dat ik de tijd nam om te bloggen , op een of andere manier komt het er niet erg van , er is veel te vertellen en tegelijk ook niet , er gebeurt veel en tegelijk ook weer niet zo heel veel speciaals .
    We werken , genieten van leven , beleven van alles .
    28 januari werd Nina 14 jaar oud , Xarah en zij kwamen samen naar hier , elk jaar weer is het raar dat zijn er niet meer is , echt wennen doet dat toch niet ofzo , ze heeft haar plekje in mijn leven, de engel aan mijn zij , en toch is het gek dat Nina zonder haar verjaart. Het was een fijne , heel rustige dag , behalve wij als gezin hebben mensen het niet meer over Xaar , dat is vast wel OK zo , er komen echter ook niet echt veel mensen voor Nina  , dat is toch een soort van lastig denk ik .

    En verder kabbelt het leven voort , met af en toe een erg leuk ding , gebeuren oid , en soms een heleboel in 1 weekend , zoals afgelopen weekend, een heerlijk weekend vol leuk , de handwerkbeurs , een workshopje geven in het soulcenter ( was erg fijn)  en in de middag lekker naar herberg het IJsselmeer in Oosterleek .
    Deze week lekker vakantie van scholen enzo , wel veel kinder drukte . best gezellig en soms een beetje irri, ik heb veel te doen en dat geeft druk , ik hou niet van druk , ik hou van spelen met de kids , van zijn ;)

    hersenfrutsels


    Dat wat me bezig houdt , al tijden , jaren misschien wel . dat wat me altijd zo helder word als ik ziek ben, als er ruimte is voor diep dieper dan diep voelen .

    Vrouwen , vrouwen en hun kracht , die houden me bezig , de kracht om te helen , de liefde, de kracht om samen te gaan , bergen te verzetten  en ook de kracht om te vernietigen , de destructie , vrouwen houden me wakker , soms , en vooral ook kracht , de kracht van intentie, de kracht van liefde .
    Ik zie voor me hou vrouwen onmetelijk veel kunnen doen als ze vanuit waarachtigheid en belangeloos samen komen en hun krachten bundelen , als we oordelen los laten en onvoorwaardelijkheid toelaten  , als we volledig liefde durven zijn , vertrouwen durven hebben, onze harten en huizen en cirkels/groepen/verenigingen open stellen voor wie daar behoefte aan heeft , als we onze samenkomsten de intentie van delen meegeven , van werkelijke verbinding , als we uit angst durven stappen en kracht durven zijn.
    Als we OHM , durven leven .
    Laten we het doen , laten we als uit ons leven gooien en gewoon zijn , in liefde , in verbinding , belangeloos , onvoorwaardelijk, delend , laten we zijn wie we werkelijk zijn en al het andere loslaten , laten we leven vanuit onze onderbuik , vanuit onze baarmoeder waarin diep diep weten schuilt .
    Laten we heel zijn.
    Een diep diep verlangen , in een paar woorden gevangen.