Rather than mourn the absence of the flame , let us celebrate how brightly it glowed, stond er op een kaart die we kregen van iemand , mooi .
Zo is het ook wel voor ons , Xaar haar sterfdag is toch veelal een terugdenken aan dat mooie meisje , dat moedige meisje , altijd blij , altijd lachen , terwijl het niet anders kan dan dat ze het ook moeilijk moet hebben gehad .
Dat wat wij mij toch ook wel hel erg raakt is het verdriet van Nina , het verdriet om haar tweelingzusje die ze gewoon zo kort heeft gekend, zo kort heeft beleefd.
Samen kunnen we er stil van zijn , van het gemis , ook ik had zoooooooo graag verder gegaan met mijn tweeling en kan soms best jaloers zijn als ik in de stad ofzo een moeder met een meidentweeling zie ;-). Ik ben ook zo benieuwd hoe ze met elkaar om zouden zijn gegaan , of ze tegelijk hun zwemdiploma zouden hebben gehaald , of ze dezelfde hobby’s zouden hebben gehad .
We weten het niet .
Gisteren was het een dag als anderen , een dag waarop we keihard werkten ( we willen eea veranderen in de woonkamer ) , dat harde werken was lekker .
Een dag waarop we samen naar Xaar haar graf gingen , bloemen brachten . We waren al wat later op de dag en veel mensen waren ons voorgegaan, mooi om te zien dat er meer mensen bij ons meisje langs gaan .
In de namiddag ook nog visite , voor Xaar omdat het haar dag was . Dat was fijn , voelde goed , samen met de kaartjes en de “kadootjes” maakt het dat we ons gesteund voelden door mensen die ons na aan het hart liggen .
Het was een mooie dag . Zonnig met af en toe een fikse bui en dat paste goed bij mijn humeur .
Elly
Geen opmerkingen:
Een reactie posten