Daar is ie dan , de herfst , het jaargetijde wat mij zo na aan het hart ligt .
De kleuren , de geuren , het bos , alles is dan zoooooooo mooi.
Helaas is het ook het jaargetijde waarin ons Xaartje weer terug naar waar ze vandaan kwam .
De herfst heeft dus ook iets extra's daardoor , het gevoel van melancholie wordt versterkt door de herinneringen aan Xaar.
Dat heeft iets moois , gedachten aan mijn meisje , mijn zonnetje .
Zonnebloemen brengen we haar dan ook , zaterdag .
En meestal kunnen we dan ook kastanjes rapen daar . Het is zo een mooi plekje waar ze ligt , vooral in de herfst.
En dit jaar eten we ook taart, hazelnotentaart met honing , 7 jaar is het getal van een volledige cyclus , we vieren dat er een nieuwe periode komt .
Vandaag genieten we , van het fietsen in de herfstgeur , mmmmmmmmmmmmmm.
We lachen , omdat Ton , net weg , alweer terug is om zich te verkleden, drijfnat was ie ;-))
We genieten , van elkaar Heller en ik ;-)
Ik ga zo dadelijk weer poppen maken en Heller vind dat prachtig , al die wol , en die draadjes , een mooi hersftkarweitje ;-))
En dan soms ook van die verrassende vragen van Noa ;-) zoals: heb ik ook wol van binnen ????
Heerlijk is dat .
Kleine kanttekening bij herfst , verkoudheid hoort er ook weer bij ;-)) , snotterige verstopte neuzen en gezwollen kelen ......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten