08 11 2018

Dankbare donderdag it is ................ bijna elke donderdag post ik iets waar ik dankbaar voor ben , er is zoveel om dankbaar voor te zijn dat dat geen probleem is.
Wat naast al die dankbare gevoelens echter ook bestaat in mijn gevoelsleven, is melancholie en een soort van vertwijfeling oid.
Over precies een week word ik 53 ;), moeder van 6 kinderen ben ik, 2 daar van hebben een eigen plek met hun lief , 1 keerde op haar schreden terug naar de oorsprong toen ze nog net geen 1 jaar oud was.
Het moeder worden en zeker ook de pijn van het sterven van mijn kind  zijn heel bepalend geweest, voor hoe ik in het leven sta. Ze hebben bij gedragen aan het ervaren van mijn kracht , van wie ik in het diepst van mijn wezen ben.
Toch ook is in mij altijd het gevoel van gekortwiekt zijn, bepaald door de omstandigheden en de keuzes die ik maakte, mijn vleugels niet uit kunnen slaan . In mijn jonge jaren beperkt door  geloofsregels en instabiliteit in het gezin waar ik opgroeide en later zelfstandig wonend, de combinatie van studie, werken en wonen als dusdanig ervaren dat het voelde als een soort tijd-vretend geheel waar weinig ruimte voor mij was , best gek, die studies waren nl leuk en de banen er om heen ook, ik heb gewoon echt veel plezier gehad in die tijd, ik heb eigenlijk altijd wel veel plezier , ben gewoon een blij mens, enkel wel een blij mens wat eeuwig en altijd het gevoel heeft te kort te schieten en dat, dat zit in mij.
Het denken weet nl dat er geroeid wordt met de beschikbare riemen zeg maar  en dat dat heel OK gaat, dat er binnen de mogelijkheden schijnbaar onmogelijke doelen toch behaald worden.

wordt vervolgd  ;)

07 11 2018

o jaaaa we zijn zomaar van oktober naar november gewaaid, 2e kind verhuisde naar een fijn huis en verjaarde en hup november it is .......................... nog een ruim weekje en dan verjaar ik , dit jaar maar eens niet thuis , geen zin in , we gaan waarschijnlijk lekker naar Amsterdam ofzo , ik zie wel , voor nu even niet zo heel veel ;)

9 oktober 2018 heerlijk weer

ik ruik de herfst al een paar dagen ;)

Jaaaaa echt waar ik ruik de herfst al een paar dagen, op de Banken in Zeewolde was het zonneklaar, de herfst komt er aan,  de geur was er al !!
De herfst, toch wel mijn favo jaargetijde . De kleuren, de geuren, het woeste wilde, mmmmmm kaneel en appeltjes in de oven ( wat fijn om thuis te zijn na weken weg en onderweg)
Ik hoop op een heerlijke nazomer met veel zon en zee, nu vandaag echter geniet ik van de appelcakes in de oven, en ga ik het gesprek aan met mijn kinderen die zich verwondert afvragen waarom zij niet op het huwelijksfeest van een neef waren uitgenodigd en de andere nichtjes en neef wel, het antwoord blijf ik schuldig, dat weet ik ook niet , ik denk echt dat het ver weg iets met rancune te maken heeft en het feit dat wij als gezin nooit voor familiedingen van die tak van de familie  worden uitgenodigd, niet meer, eigenlijk niet meer sinds Xarah overleden is, dat zal echter wel mijn eigen kronkelidee zijn ;) . Ik ga mijn kinderen vertellen, dat keuzes van een ander nooit met jou te maken hebben, enkel met degene die de keuze maakt, iemand die kiest is verantwoordelijk voor dat wat hij/zij kiest en verder niemand anders. Ik hoop dat ik voor deze beknopte uitleg hier op "papier" de juiste woorden weet te vinden.
En als het dan helder is, lekker samen appelcakes eten , met warme chocolademelk en wie weet ook nog room .
Het heeft mij ongeveer 45 a 50 jaar leven gekost om te voelen dat het zo zit ( mijn hoofd wist het wel , ik voelde het enkel nog niet ) Keuzes maken doe jezelf en je bent ook zelf verantwoordelijk voor die keuzes en natuurlijk kies je soms A omdat de consequenties  van B niet haalbaar lijken, echter het blijft een keuze, als iedereen zich dat bewust wordt, denk ik te weten dat er minder trauma angst pijn etc zal zijn. Weten dat de keuze van de ander niets met jou te maken heeft kan zo veel helen .

zomerse pluizewuizels

Het is 6 augustus 2018 en waarschijnlijk een van de laatste dagen in een wekenlange rij dagen met aanhoudende hitte, best heel bijzonder voor ons kikkerlandje.
Ik geniet van het mooie warme zomerweer, ben echter ook blij als/dat er weer wat regendruppeltjes gaan komen, de tuin snakt er echt naar.
Nog twee dagen en dan trekken we er weer op uit, fijn naar een festival met naar ik hoop veel gelijkgestemden, dat komt vast helemaal goed, de tank is vol, daar komen we ook op terug, alles geregeld , tent geleend , stoel geleend, tafeltje geleend ;) bedje opgezocht , hond mag mee , het wordt een feestje.
Ik merk dat mijn behoefte aan gelijkgestemden op mijn 52e, midden in de overgang, groot is . Nu de drukte van het grote gezin wat we hebben wat minder wordt en er meer zelf tijd is, merk ik dat ik dat mis, mensen met wie ik kan praten  over dat wat me bezig houd, wat me raakt.
Dat wat ik leer, reflecteren met mensen die ook kennis nemen van die onderwerpen. Mensen ontmoeten die me af en toe vasthouden, een arm om me heen slaan. Na jaren armen om anderen heen geslagen te hebben, voel ik dat ik dat zelf ook nodig heb.

Deze zomer is er toch ook wel een van muizenissen :) geen diepgravende dat niet maar wel zo van die gedachten, me afvragen wel vrijwilligerswerk ik wil blijven doen en wat mag gaan, me voornemen meer real life sociale contacten te onderhouden. Verder het lesplan voor jongste vorm gevenen ook weer meer in home projecten met vrouwen aangaan.
Cirkels van verbinding ;)  onder de aandacht brengen.

Mijn tijd beter om mijn chronische ziekten heen plannen, nog beter rekening houden met de pijn en op sommige dagen het totaal afwezig zijn van mobiliteit, ik merk dat ik daarin toch nog vaak teveel hooi op de vork prik.

en als ik de pluizewuizels de ruimte heb gegeven en wat dingen heb genoteerd in mijn "externe harde schijf" een doodlebook waar ik mijn planningen ook in maak, is het weer tijd om te genieten, van een heerlijke wandeling met   Bogi en jongste zoon , dan de tassen inpakken en checken of alles echt klaar staat voor een paar dagen Zeewolde.

kleuren en klanken

Gisteren was ik op een feest, een heerlijk feest in een tuin ergens in Amsterdam. Het was er warm , maar dan van dat fijne warm. Ik had in de ochtend ruim 2 uur gewandeld, ondermeer naar de Noordermarkt waar een van mijn meisjes werkt, leuk  om haar werkgever nu eens te ontmoeten, een lief warm mens !!. daarna verder gewandeld naar het feest.

Er waren op het feest veel mensen van allerlei "pluimage", dat zijn altijd de leukste feesten ;) daar waar mensen gewoon samenkomen. Het zijn echter ook de feesten waar ik overwelmed raak de kleuren om mensen heen en net als toen ik in de overgang van meisje naar vrouw zat is het ook nu in de overgang van vruchtbare vrouwe naar oudere vrouw zo dat ik het slecht filteren, dat het niet "uit" gezet kan, ik zie een scala aan lijnen en golven en kleuren, vooral als ik zoals ik leerde wat op een afstand ga staan, zitten, oid . En in plaats van er op los te interpreteren laat ik ze gewoon toe, de verbindingslijnen die ik zie, dat wat er verandert aan de kleuren als er andere interacties zijn, dat wat opvalt, het vertelt me zoveel ;) zo mooi, het is zoveel helderder dan woorden .  Het laat zich prima vangen in klanken, geluid geven aan die kleuren dat is wat ik vaak doe. 
Gisteren ook, niet meteen, later, onder meer ook om ze om te kunnen zetten in dat wat het ook is .

het was voor het eerst dat ik me veel minder tot dialogen hebben laten verleiden en daardoor een heerlijk feestje had :) ( meestal zijn feestjes nou niet echt mijn ding )

klank geven aan de kleuren, en de kleuren laten zijn ( ook heerlijk bij mijn mediations denk ik zomaar )

Gewoon zo fijn. Al jaren , echter nu ook in deze vorm, wie weet kan dit ook wel in workshops vorm ;) ik geniet al op voorhand .

07 05 2018

Het is een prachtige dag, de vierde op rij dat de zon stralend aan een streeploos blauwe hemel naar ons lacht.

Heerlijk , ik geniet van de kleuren, de geuren, de zo goed als afwezigheid van pijn. Ik geniet van mij, van mijn gedachten, ook al zijn daar best wat piekers bij.
Dan kijk ik echter om me heen en valt het weg, ik zie struiken zwaar van bloesem en beginnend fruit, ik voel de stralen van de zon op mijn huid, ik luister naar de gedachten die over elkaar heen tuimelen :), gedachten aan leven in een land vol zon, vol kleur en blij

Ik denk aan de afgelopen dagen, mooi blij kleurrijk en met een grauwe sluier, een sluier van weten en van verdriet, een sluier die ik opzij schuif, telkens weer .... echter die sluier is er wel. Ik mag haar zien en voelen en beleven. 
En genieten van de zon.

Maandag 19 maart 2018

Mooie dag, mooie gesprekken, best koud nog steeds, genoeg energie voor de dag en strakjes maar fijn weer op de bank met een dekentje, nog meer kaarsen en licht  voor Marinet. Als ik maar niet zo veel wil gaat het allemaal vrij aardig. Fijn dat ik een zoon heb die de boodschappen van de dag kan doen, was het 3 weken terug op links dat mijn arm niet zo fijn bewoog ten gevolge van en "iets in de linkerschouder" , vandaag doet rechts raar, zo raar dat mijn arm erg weinig bewegingsruimte heeft zonder dat het snerpt in mijn hoofd ;(  , zo stom, daar word je dan gewoon mee wakker ;) .
Reumahandjes maken dat ik vandaag niet echt zo heel veel kon doen , enkel wat rekenkundige vaardigheden overdragen aan jongste en samen Engels kletsen, terwijl hij afwast ;) .

De hond neemt het voor lief dat we vandaag niet naar et bos gaan ( waarschijnlijk heeft ze het niet door ), ik heb de neiging de hond menselijke denkvermogens toe te kennen, echter als ik er zo zelf even over nadenk , heb ik toch niet het idee dat ze een agenda bijhoudt, kan vast ook morgen. ( gaan we dan fijn naar de zee )

 

18 03 2018 ( -3 graden midden op de dag )

Vanmorgen reisden we af naar een ijskoud Alkmaar om daar zo een mooie film te bekijken, de film The goddess project weer getoond in de stadskantine, op het eerste gezicht heel Ok en dan een paar uur later wordt het meer en meer een topper, een film om te delen, met je moeder, je oma, je dochter,  je buurvrouw .............
Ik ben zo blij dat ik gegaan ben , het klonk allemaal voor mij nl niet zo aantrekkelijk , koud , vroeg en op een plek die niet lekker warm te stoken is , dus ook koud ;), de film hield ons warm !!

En ik heb iets buitenshuis gedaan, dat is al weer een poosje geleden :)
De rest van de dag niet zo heel veel gedaan, 1 van de meisjes nog horen zingen , eindelijk uitgevonden hoe mijn ubergave cadeau werkt, een  sony hear on 2 ZO blij mee , ik kan er fijn muziek meeluisteren en tegelijk hoor ik niets van de film of xbox geluiden , helemaal gaaf !! Kortom de schrik en verdrietige dingen van de afgelopen weken glijden langzaam af ..................... ze zijn er wel, echter krassen ze minder hard .

17 01 2018

2018 is al weer een poosje een feit, 17 dagen al , iedereen doet weer zijn dan wel haar ding, stage , werken school of anders . Ik ben ziekjes, al weken, een soort BO op herhaling, ik kan weinig, 2 a 3 uurtjes per dag energie zit er in het vat , verder heel rustig aan doe en vooral niet teveel willen. ik heb ge-poc en pod , gemediteerd, van alles teruggestuurd naar de afzender met bewustzijn, mezelf geolied en dat is allemaal fijn , het feit echter dan mijn lijf en leden rust willen is onontkoombaar en ook wel OK zo. Ik begrijp tegenwoordig van Binge watchen is .
Ik geniet van poes Bell op mijn lijf , die zit zo graag op iemand en ik zit heden ten dage graag ( en o ja dat is nieuw ) , ondertussen bruisen er wel ideeen , ontwerp ik weer, zie ik weer van alles om me heen ;) en doe ik weinig , 3 keer in de week fitness is een soort van mega uitdaging , maar ik ga wel ;) en daar ben ik dan weer megatrots op , nog steeds met krukken , dat wel , sporten zonder dat durf ik nog niet .

Ik heb zin in sneeuw en ijs , zou dat er nog van komen ??

en verder drijf ik mee op de golven van het bestaan, zweef ik af en toe en dan weer loop ik met mijn benen tot aan mijn knieën in de klei en dat is allemaal OK, ik beweeg mee en beleef de rust die dat geeft .

Ik doe en geniet van de belevenissen, ook als de doe-dingen niet helemaal mijn favo dingen zijn, de belevenis daar gaat het om. De rest blaas ik weg na onderzocht te hebben wat het me bracht en wat mijn weerstand was, het is mooi, zo langzaam gaan , one step a day en soms maar een per twee dagen .................