Twee jaar geleden is het dat vanmorgen om een uur of 8 de telefoon ging , oma ,belde , huilend ze kwamen Rens ( die daar logeerde) snel thuis brengen , ze moesten naar Amsterdam , Zoe was dood .
Mijn kleine nichtje van nog maar 19 dagen oud was niet meer , een acute darmnecrose was de reden.
19 dagen daarvoor was heel piepklein samen met haar nog veel kleinere zusje Franca ( minder dan 500 gram , 480 maar ) geboren , en nu was Zoe er niet meer , oma had het zwaar , de tweede keer dat zij een telefoontje kreeg dat een klein kindje , een kleinkindje van haar overleed. Jaren eerder belde ik haar met eenzelfde bericht.
Ik hapte slechts naar adem, en huilde daarna enkel maar .
Diezelfde dag nog kwam Zoe thuis , in het huis van haar ouders waar ze al een paar maanden niet meer woonden , ze woonden in het ronald mc donald in Amsterdam .
Maar Zoe mocht toch even thuis zijn , even in haar eigen bedje zijn.
We gingen in de avond naar haar kijken en Noa vertederde mij door dat piepkleine meisje , helemaal uit zichzelf een kusje te geven en te zeggen , dood is een beetje koud…….
Vanavond gaan wij naar haar grafje , naar dat engelennichtje van ons , we brengen haar bloemetjes en zetten iets moois voor haar neer .
In middels zijn we twee jaar verder, Franca en Zoe* kregen kort terug een broertje Yannick, een jongetje wat wij nog maar 1 keer zagen.
In twee jaar is er zoveel gebeurt , zoveel verdrietigs .
Ik heb vol liefde naar hen uitgereikt , het werd anders verstaan.
Elly
Angel Moms
We have shared our tears and our sorrow,
We have given encouragement to each other,
Given hope for a brighter tomorrow,
We share the title of grieving mother.
Some of us lost older daughters or sons,
Who we watched grow over the years,
Some have lost their babies before their lives begun,
But no matter the age , we cry the same tears.
We understand each others pain,
The bond we share is very strong,
With each other there is no need to explain,
The path we walk is hard and long.
Our children brought us together,
They didn't want us on this journey alone,
They knew we needed each other,
To survive the pain of them being gone.
So take my hand my friend,
We may stumble and fall along the way,
But we'll get up and try again,
Because together we can make it day by day.
We can give each other hope,
We'll create a place where we belong,
Together we will find ways to cope,
Because we are Angel Moms and together we are strong!
Judi Walker
(Shane's Mom)
Copyright Dec. 28, 1999
Dedicated to all moms who have lost a child.
kijk ook eens op www.meditatiecirkel.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten