Gisteren schreef ik iets over vriendschap en eenzaamheid op mijn blog . Daaruit bleek dat veel mensen mijn blog lezen ;))) , want er kwam een regen aan reacties in mijn postvak en ook behoorlijk wat op het weblog zelf ;-)
Heerlijk om te lezen , al rezen er ook wat vragen ;))
Uit de reacties begrijp ik dat er nogal veel vrouwen hetzelfde ervaren als ik , ik heb megaveel kennisvriendinnen , maar een hartsvriendin , die heb ik niet meer .
En ik mis dat,enorm.
Ik heb nog wel twee hartsvrienden, maar dat is toch anders . Ik zou graag weer diepere vriendschappen met vrouwen hebben , maar bestaat het nog wel , is dat er nog wel als je 40 50 60 bent. Ik denk zelf van wel , maar uit de reacties krijg ik wel het idee dat het zeldzaam is .
En dat is toch wel jammer , vrouwenvriendschappen brachten mij altijd veel lol .
De erg close contacten die ik nu nog heb, zijn vooral mailcontacten , heel waardevol, maar zo anders dan IRL .
Iemand vroeg ook of ik een goede vriendin was , en nee dat denk ik niet , ik moet immers nog leren te ontvangen. Ik ben het soort vriendin wat met het grootste gemak geeft , diensten verleend , voor iedereen klaar staat , maar het reuze moeilijk vindt om aan te nemen , het eng vindt om omarmt te worden . Ik kan luisteren , nachten lang als het zich voordoet , maar zelf mijn leed delen , kost me moeite , dat gaat op het net veel makkelijker ;-))
Ik ben ook altijd bang mensen die bij mij komen met hun verdrietjes lastig te vallen met de mijne .
En toch zou dat wel evenwicht geven.
Ik blijf me maar steeds verbazen over deze dingen , ik vraag me steeds maar af hoe het nou komt dat er toch zoveel vrouwen zich alleen voelen en eigenlijk wel een hartsvriendin willen.
Ik blijf het ook zo zonde vinden van leven en tijd om juist niet die vriendschappen te hebben.
Ik merk ook echter hoe het gaat , en hoe je dan geen vriendinnen meer vind, die je had kunnen soms “verdwijnen” , doordat je verandert al levende.
Voor mezelf sprekend zijn daar prachtige vrouwen voor terug gekomen in mijn leven , maar de contacten zijn wat oppervlakkiger en misschien is dat wel wat het is , is dat close en superwarme huilend , lachend of dronken ;)) in elkaars armen in slaap vallen er gewoon niet meer .
Maar ik mis het wel ;), ik mis die vrouwen met wie ik zo intiem was, ik mis die intimiteit.
Ik hoop ook op momenten dat ik weer kansen heb vrouwen tegen te komen die vriendin zouden kunnen zijn/worden, die intimiteit een mooi woord vinden ipv een eng woord.
Nu zie ik vooral derden in de werksfeer , therapeutisch sfeer of op school etc., prachtmensen ontmoet ik, maar de contacten blijven kort .
Jammer toch dat we het allemaal zo druk hebben en vanuit dat gegeven op voorhand aannemen dat anderen het ook wel (te ) druk zullen hebben , jammer ook dat we terugschrikken als we een paar maal een rotervaring hebben gehad , jammer , maar wel heel begrijpelijk .
Al lezende en schrijvende komt bij me bovendrijven dat mijn koffie-ochtenden wel eens een heel mooie en nodige stap voor veel vrowuen kunnen zijn , dat wanneer samenkomen niet meer vanzelfsprekend is , zo een opzetje net fijn kan zijn ....
Misschien een idee voor meer vrouwen, stel op je hart en je huis en nodig mensen uit.
Ik heb de ervaring dat het leuk is.
En ook nog een tip , zeg lieve aardige dingen van uit je hart , denk ze niet alleen maar zeg ze ook, het si zo fijn om aardige dinge te horen , om lieve woorden te voelen .
Ik schreef laatst over "dankjewel" , dat is een mooi woord , het heeft zoveel effect , ik zeg nu wel meer dan 20 keer per dag dankjewel en voel dat het mooie energie brengt , die dankbaarheid .
En nog een fijn "iets"van dit blog , meerdere vriendinnen die wat tot kenissen verwaterd waren hebben contact gezocht vandaag , dat is een warm bad zeg, daar kan ik weer even op verder ;-)) , dus mocht je dit lezen en aarzelen , bel , ik zit er klaar voor en mis jullie allemaal meiden van toen ;)), ok die meiden met wie ik minder "diepzinnig" was ;))
Geen opmerkingen:
Een reactie posten