woensdag, februari 10, 2010

ieeuuww

Bij haar las ik dit


Trekken aan baby's hoofdje
Een van de dingen die begeleiders van gemanagede bevallingen standaard doen, is naar het hoofdje van het kindje grijpen als het verschijnt. Sommige gehandschoende handen duwen de huid van de moeder die om het hoofdje van de baby ligt wat terug alsof ze het proces daarmee hopen te versnellen. Anderen vegen het hoofdje schoon. Vrijwel altijd worden twee handen om het hoofd van de baby gelegd als het staat en steeds vaker gaat direct de slang het neusje of mondje in om uit te zuigen. Ik krijg altijd een rolberoerte als ik die handen in beeld zie komen. Blijf er toch af. Het is heilig wat hier gebeurt. Besmeur het niet. Eer het. Een kind komt op eigen kracht op de wereld.

Als de baby door het geboortekanaal gaat, staat er een druk van 30 pond per vierkante centimeter op het hoofdje. En dat kan zo’n koppetje prima hebben. Als er echter aan het hoofdje getrokken wordt, of als het hoofdje ‘ontwikkeld’ wordt hetgeen betekent dat externe handen het hoofdje ‘begeleiden’ met de externe spildraai, dan is de kans op een gewonde baby heel groot. De nek van de baby is namelijk extreem teer en kwetsbaar en onderontwikkeld. Er is niet veel nodig om de ruggegraatszenuw te irriteren of nog erger, te beschadigen.

Dit is de zachte medische manier waarop een baby verhinderd wordt op eigen kracht de wereld op te komen. Veel erger is het wanneer de baby in het geboortekanaal zit en er worden opeens metalen instrumenten om het hoofd gelegd waar hard aan gerukt wordt. Of wanneer een vacuumpomp op het hoofd gezet wordt waar keihard aan wordt getrokken. Welkom op aarde. Of nog erger… dat beide procedures na elkaar worden ingezet omdat het de eerste keer niet lukte. Circa 50% van de bevallingen in Nederland komt op een dergelijke rampzalige wijze tot haar einde.

De verwondingen die kunnen optreden zijn heftig. Bij studies naar overleden babies vond men allerlei beschadigingen die door het trekken en rukken veroorzaakt waren: gescheurde zenuwwortels in de ruggegraat, gescheurde beschermende bekleding om het ruggemerg, bloedingen rondom de hersenstam (medulla oblongata). Het is slechts een kleine greep uit de lange lijst verwondingen die optreden en die een spanbreedte hebben van een lichte irritatie van weefsel dat zelf geneest tot en met het intreden van de dood.

Het dramatische is dat deze verwondingen onnodig zijn. Als externen eens zouden leren hun handen thuis te houden en zich niet te bemoeien met een proces waar zij in de meeste gevallen overbodig zijn zouden deze beschadigingen niet bestaan. Het is een simpel feit dat het de bedoeling is dat een baby naar buiten wordt geduwd. Dat is al eeuwen zo. Als het de bedoeling was geweest dat babies veiliger zouden zijn als ze naar buiten getrokken worden, had het proces er wel anders uit gezien.

Maar de medici houden hun handen niet thuis.



Verder lezen kan hier

1 opmerking: