zon

Langzaam breekt de zon door het wolkendek. Zowel buiten als in mijn hoofd.
Dat is fijn.
Zopas ben ik met Plus, de hond een eind gaan lopen gewoon om het lopen , alles in mij zat vast in de huil-stand of zoiets , er gebeurde gewoon niks en ik voelde me zo moe, terwijl ik gisteren heel heel vroeg in bed lag.
Dat lopen deed goed , het was niet het plan , ik zou enkel Plus maar uitlaten , maar we stapten door en door en door.
Heerlijk, ik voelde dingen veranderen, mijn hoofd leeg raken, de tranen stroomden gewoon en het was Ok .
Thuisgekomen heb ik een lekker bakkie koffie gezet ( weer voor het eerst sinds een week of 6 , het was eerder gewoon niet lekker meer ).
Het smaakte nu Ok , voor mij een graadmeter dat ik echt beter aan het worden ben.
Het heeft er in gehakt , erg ziek zijn , daarna VERDRIET en nu loslaten.

Zo dadelijk eerst de kindjes halen , de cakes uit de oven redden en dan lekker naaien , er ligt al van alles geknipt en wel klaar ;-)