Maandag vierden we Samhain, een heerlijk feest , een feest wat bij me past als een lekker warme jas . Ik voel me fijn IN de sluiers , een beetje hier , een beetje daar . Dat is OK , daar word ik blij van , gelukkig zelfs.
We vierden Samhain met heerlijke pompoensoep met salie en bacon, een glaasje vlierbessensap en een stukje speculaaskoek.Het voelde fijn , we spraken wat over Xaar , over Rina , over Gre, we hadden het over Guusje , over Zoe, over Richard en over al die mensen die niet meer hier zijn , ik voel(de) ze heel dichtbij allemaal .
Het is prachtig weer , ik geniet van de zon en van het feit dat mijn lijf iets minder pijnlijk is , brei veel en heb het naar mijn zin.
Vanmiddag zou ik fijne dingen doen met Heller, ik haalde hem op van school , zette mijn fiets even tegen het hek van het plein en ging er tegenover zitten , wachtend in de zon , op mijn kleine man, mijn blik op mijn brei en af en toe op mijn fiets, niets bijzonders ;-) zo doen we dat elke dag ;0) en vandaag ,
En toen wilde ik wegfietsen , met Heller , Heller ging vast en ik pakte mijn fiets ,.............. dacht ik , hij staat echter op slot en nee ik zette hem NIET op slot , dat doe ik nooit als ie zo tegenover mijn neus staat.
Wat een lol zullen de kwajongens hebben en wat een ellende richten ze aan voor mij , afspraken afbellen die zo kort tevoren wel gewoon kosten, geen alternatief hebben , de fiets heeft zo een goed slot dat open slijpen niet lukt, petje af voor de makers van de postcodefietsen, maar wel rete-irritant nu.
Mijn fiets is mijn benen zeg maar, zonder fiets kan ik vrij weinig, bahhhhh ik merk dat ik er meer door geraakt ben dan ik wil , ;(
En dat stelt me dan weer teleur , dat ik kennelijk gewoon nog niet veel kan hebben , Het doet me nl verdriet in veel meer stukken dan enkel het onbruikbaar worden van mijn fiets, het voelt alsof het niet toevallig mijn fiets was , alsof iemand dit met opzet deed en dat kan ik me dan tegelijk ook weer niet zo goed voorstellen en dan heb ik het gevoel dat mijn hoofd met me aan de haal gaat en zet ik het uit , terug in mijn gevoel ben ik weer gewoon superverdrietig ;(
Morgen een nieuwe dag, wie weet gebeurt er een wonder en vind ik mijn sleutel ergens op het schoolplein, heeft iemand hem gewoon een slinger het plein op gegeven , ik hoop het maar
4 opmerkingen:
Jeetje, wat heb je toch een kinderachtige mensen om zo je sleuteltje af te pakken! Kan me voorstelen datje daarvan volschiet... je voelt je dan toch flink beetgenomen. :(
Wat een rotstreek! En degene die het gedaan heeft heeft vast geen idee wat voor impact het heeft.
Ik hoop idd dat de sleutel vandaag weer boven water komt. Sterkte!
Ooit heeft iemand mijn fiets aan de zijne vastgemaakt met een kettingslot, hopende dat ik mijn fiets zou achterlaten zodat hij de mijne ook kon meenemen. Maar ik ben blijven wachten, en kon gelukkig met mijn eigen fiets naar huis.
tjonge, da's ook wat! heb je hem ondertussen gevonden?
nee , ik begreep op school ook van anderen dat dat niet waarschijnlijk is , zij ( mensen die het dus ook gebeurde ) vonden hem ook niet meer terug ;((
Ik geloof en hoop nog steeds dat er een engel me helpt dit op te lossen ;-) , hoe dan ook
Een reactie posten