31 12 2015 , de laatste dit jaar ;)

Het staat er echt, in de krant, het bericht van jou overlijden twee dagen terug, Johan Bot, een fijn mensenkind uit mijn jeugd, iemand aan wie ik kon vertellen wat me dwars zat wat me bezig hield, hij maar een jaar ouder dan ik maar o zo veel wijzer, al veel meer geleerd  van het leven wat hem echt niet gunstig gezind was toen, hij verloor beide ouders in een keer.
Dat heeft me heel lang bezig gehouden , dat dat ook kon , je kon rot-ouders hebben , maar dat was altijd nog beter dan geen, zoiets. 
En dat lees ik dan zomaar in de krant, ik koester de herinnering aan jou, een mooi mens  uit tijden van weleer.

De laatste dag van 2015 , een jaar vol fijn en warm en lief en mooi , een jaar vol prachtig en af en toe wat naar en niks fijn.
Een jaar waarin ik op en top genoot van veel en waarin ook het meeste monsterlijke heb meegemaakt, een heel gewoon jaar dus ;)
Een jaar waarin ik 3 kindjes verwelkomde, waarin er diverse mensen uit mijn kringen de reis naar het grote zomerland aanvingen, een jaar waarin we weer genoten van het prachtige Peacefestival op Lothlorien, waarin het eerste Eigenwijsfestival vorm kreeg, waarin ik mezelf overschatte ( ik ben toch echt gewoon maar 1 mens ;) ) waarin ik tegen grenzen aan-knalde en grenzen verlegde . Een jaar waarin ik prachtige mensen leerde kennen ( Ed en Aura wat zijn jullie bijzonder en mooi ), ( Bea wat ben je leuk ) , ( Joke jij verdient je gewicht in goud ) en waarin mensen die ik al kende zo mooi aanwezig waren, een jaar ook waarin potten de ketel verweten en ik een proces in en met mezelf aan ging, op zoek naar mijn eigenste ik, mijn processen rond intimiteit en waardering voor mezelf, iets wat ik in 2016 zeker voort ga zetten ;)


2015 was een goed jaar , 2016 wordt een fijn jaar , ik wens iedereen liefde warmte en fijn toe , tot in het nieuwe jaar ;)  

14-12-2015

Gisteren was het derde advent, Sint Lucia vierden we ook, vandaag is het de verjaardag van Liam, een van de kinderen bij wie ik bij de geboorte mocht zijn. Liam is voor mij een heel speciaal kindje, onder meer ook omdat ik zijn mama een hele lieve vriendin vindt ;)
Denkend aan hem en aan het feit dat ie al weer 2 jaar wordt vandaag, mijmerde ik door van zijn geboorte naar andere geboorte en zo hopte mijn hoofd naar dit jaar 2015, een jaar waarin ik zo ontzettend veel leerde, waarin ik 50 jaren jong werd, het jaar waarin mijn grote zoon zelfstandig ging wonen, het jaar waarin ik zag dat mijn meiden het soms best moeilijk hebben, vooral ook met dingen waar moeders  even niet gewenst zijn, processen die volwassen worden heten en waar ik er goed aan doe, pas op de plaats te maken om zo in contact te kunnen blijven.
Een jaar ook waarin ik me verbaasde over de naïviteit waarmee ik zelf nu ik 50 ben nog steeds in het leven sta , altijd in vertrouwen ook als dat totaal misplaatst is ( maar dat zie ik dan later pas )
Een jaar ook waarin ik keihard gekwetst werd, mijn open armen  genegeerd werden en iemand waar ik veel van houd, afstand nam ( en mij verdrietig achter liet, dat kan dat mag, doet echter wel pijn )

Een jaar waarin een kado geen kado bleek te zijn ;) , ik iets leerde van een pijnlijke ervaring ( jaja die naïviteit weer ) en ik ook mateloos dankbaar ben voor dat wat er ook is en was.
Prachtige weken samen met man en kind op Centre Lothlorien, bijkomen en bijtanken daar, wat was dat fijn, mezelf bekrachtigd weten en voelen dat het OK is .

En dan de vele lessen over geld en overvloed, over weten dat het kan, geloven dat het kan , Tovervloed, echter het pad er heen niet zien, nog niet , in vertrouwen gesprongen, wetend dat het goed is, hopend dat nu, na het diepe centendal waarin we nu wandelen het in 2016 bergopwaarts gaat. Blijven vertrouwen dat we er samen uitkomen, nog maar een playshop  tovervloed inplannen ( van Arianne van Galen )
En intussen breien haken naaien klinken helen en masseren we fijn door.

Het was een jaar vol van veel, een leerzaam jaar .


en dan nemen we nu een lekkertje op Liam , op naar de volgende verjaardag ;)

mmmmmmmmm, tweede adventweek

heerlijk nog meer naar binnen keren. de herfst brengt altijd al iets van dat verinnerlijken, in de Advent-weken voltrekt zich dat in mij totaal, ik duik steeds meer in mij en mijn gezin.
Ik overdenk en voel op dat wat 2015 bracht, het was een bijzonder jaar vol inzichten, vol lessen, niet allemaal even fijn ;) maar wel duidelijk makend dat ik gewoon mijn intuïtie mag vertrouwen en mensen waar ik een grote NEE bij voel, zijn over het algemeen ook NEE, en mensen die leuk lijken en waar ik toch de twijfel, mag ik luisteren naar die twijfel.
Luisteren naar mijn innerlijke stem , naar mijn diepe weten dat is mijn les van 2015, het niet negeren , maar weten dat ik weet !!

11 november is de dag

Het is nog vroeg, het is nog licht, vanavond is ie mooier ;) zorgvuldig prikwerk en veel geduld betrachtte mijn zoon, hij is zeer tevreden over zijn lampion ;) helemaal zelf gemaakt ;)
We genieten van de voorpret en genieten straks ook van de mensen bij de deur ;)

Het is 11 november, ons eerste lichtfeest in 2015, een lichtfeest waar we naar uitkeken , allemaal om verschillende redenen wellicht en allemaal blij dat het zover is ;)

Het feest van delen, van hoop, van liefde, een feest met een verhaal over barmhartigheid, een woord wat velen niet meer kennen en erger nog een woord waarvan velen de lading niet meer kennen.
Op het www lees ik er het volgende over :
"

Barmhartigheid. Eén van de mooiste woorden die ik ken. In de naam van Allah de Barmhartige, zeggen de moslims, want dat is één van Gods hoogste eretitels. Genadig en barmhartig is de Heer, zingen de joden.  De christenen kennen de zeven werken der barmhartigheid die Jezus hun leerde. Voor boeddhisten is barmhartigheid het pad naar verlichting.

Het Hebreeuwse en Arabische woord voor barmhartigheid is verwant aan het woord voor ‘baarmoeder’.  En dat geeft gelijk de diepe betekenis aan. Barmhartigheid, erbarmen wil zeggen: ruimte maken voor iets of iemand anders dan jezelf. Een moeder maakt in haar eigen lijf ruimte voor een ander leven dan dat van haarzelf. Misschien zal dat kind haar wel veel verdriet brengen. En hoeveel tijd en energie en geld zal het haar wel niet gaan kosten? Maar haar verlangen naar het kind is groter dan al die mogelijke gevaren en zorgen.

Dat is wat barmhartigheid betekent. Barmhartigheid is ruimte maken voor iets of iemand anders, in plaats van je hele leven te vullen met jezelf.

Daarom maken christenen in deze 40 dagen voor Pasen wat ruimte in hun leven door te vasten. Door tijd vrij te maken voor gebed, door geld weg te geven aan mensen die het nodig hebben, door niet opgesloten te zitten in vaste gewoontes en drukdoenerij. Door stilte te beleven en na te denken over waarom je eigenlijk leeft, en hoeveel ruimte er in je leven eigenlijk is voor God of voor een ander.
Vasten is een oefening in barmhartigheid. Wij leven in een tijd waar alles om jezelf draait en alles je wat op moet leveren want anders hou je er mee op. In zo’n leefklimaat is werkelijke ruimte voor een ander ver te zoeken. Is het niet de hoogste tijd voor barmhartigheid?
  "
Deze tekst spreekt me aan , vooral in deze donkerder wordende dagen , de tijd van naar binnen keren, de tijd waarin we naar zeggen van de media overspoeld zouden worden met vluchtelingen.
Laten we de komende tijd Barmhartig zijn. Laten we ruimte maken en delen met hen die dat nodig hebben.

Voel je welkom in ons huis, op onze bank, we delen graag in wat er is.
 

10 11 2015 genieten van stil

Het is stil in huis, de meiden zijn naar school, ik ben alleen in de kamer met de hond. Plus slaapt , ik hoor hem ademhalen, een fijn geluid.
Ik bel met mijn moeder, wanneer ze tijd heeft om me te komen feliciteren ;) , nog 5 nachten en dan ben ik jarig ;), ik heb er zin in dit jaar, best raar haha , want doordat Sint Nicolaas ook komend weekend zijn intrede doet ik onze landje, zijn er nogal wat mensen verhindert. Het wordt dus een rustig samenkomen , zo rustig dat ik graag weet wie er komen en hoe laat ongeveer. Anders zit ik zo te wachten .
We gaan er ook nog even lekker uit met de kids ;)
Moeders neemt niet op , die is vast bezig en ik zak even lekker weg in de kussens van de bank, observeer mijn gevoel, dat wat er is en land bij melancholie, het herfstgevoel , mmmmmmm terugdenken, bedenken hoe dingen zouden zijn gelopen als ...., bijvoorbeeld als er twee dreadheads hier zouden leven ipv een, of als we gewoon geen huis gekocht zouden hebben ;), of als we nog weer andere dingen totaal anders zouden hebben gedaan. En ook, wat het ons heeft gebracht dat dingen gewoon zijn gegaan zoals ze zijn gegaan, wat het mij heeft gebracht.

Ik ga naar binnen, naar mijn onzekerheid, mijn twijfel, zonder het weg te lachen voel ik, me afvragend of veel mensen dat hebben, die momenten dat je je afvraagt  of dingen wezenlijk anders zouden zijn gegaan als er geen misbruik, verdriet, pijn, angst voor afwijzing zouden zijn, of dingen voor mij ook anders zouden zijn gegaan, als er bepaalde stukjes geschiedenis totaal anders zouden zijn gelopen.

Ik stop met mijmeren, vind het interessant te onderzoeken wat dat wat er gewoon is en was met me doet en heeft gedaan, vind het verhelderend en louterend te doorvoelen, vandaag doen we een dagje binnen, met papier, doek lijm verf en meer, mijn gevoel ik kleuren vangen. Bij de melancholie vandaan .

 

  

soms ...

Soms zijn er van die dagen, dan gaat het minder goed, vandaag is zo een dag .
Ik probeer dan door op FB wat zinnen die het tegendeel beweren neer te zetten dat lezen mensen graag en wie weet verandert het mijn gevoel .

Vandaag lukt het niet, alsmaar leven met dat wat hier is,  valt me steeds zwaarder, jarenlang heb ik mezelf in het teken van het gezin geleefd, alles draaide om de kinderen, dat wat tegenviel bagatelliseerde ik, het zou vast beter worden, het zou wel goed komen, als ik maar meer mijn best deed. Jarenlang geloofde ik dat het aan mij lag als dingen niet gingen zoals het fijner zou zijn( voor mij , in mij ) Ik geloofde dat de afwezigheid van intimiteit mijn ding was,  en hoe kleiner ik me voelde hoe groter ik werd , het yin yang gold op een vreemde manier en had met voedsel weinig te maken.
Ik bezocht therapeuten en deed cursussen, leerde over sjamanisme en ontdekte de sjamaan in mij, het zette me rechtop, maakt dat ik dat wat ik doe goed doe, echter het maakte mijn verlangen niet minder , mijn verlangen naar iemand die naast me staat , mij een hand geeft op de momenten dat ik een hand nodig heb, mijn verlangen naar samen. Ik leerde dat ik mijn eigen hand vast moest houden, dan zou dat verlangen wel verdwijnen.  
Ik leerde dat het heel normaal is, als je een jeugd als de mijne achter de rug hebt, als er nooit iemand echt voor jou was, dat je dan heel sterk en krachtig wordt, en dat er dan ook altijd een gat in je bestaan zit.
Ik leerde leven met dat wat er is, gaf mijn bestaan vorm en zette mij in. Bijvoorbeeld : Op de school waar mijn oudste kinderen zaten werkte ik me uit de naad, kon altijd rijden, was altijd de chauffeur.
en ook :  vroeger thuis konden mijn zusjes altijd van mij op aan, ook toen we zelfstandig woonden, vulde ik de gaten in hun bestaan. 
Ik omhulde, vulde, was daar waar ik gevraagd werd, hield mijn kinderen uit de wind, sfeerde, creëerde, luisterde naar iedereen, gaf vorm, zette neer, ook alles alles instortte was ik er steeds weer om op te bouwen.
Dat wat ik graag van anderen zou krijgen, gaf ik aan wie het nodig leek te hebben.
Ik was (ben) de vrouw die ik graag als man zou hebben ;)
En ....................ik liet mezelf in de steek.

 Ik bezoek sinds kort een intimiteits coach die me laat zien hoe het kan zijn, hoe ik voorzichtig toe kan laten wat ik mis.
Hoe ik misbruik een plek kan geven, hoe ik gebrek aan een fijne jeugd los kan laten, hoe ik  mezelf kan bevrijden van de gedachte dat dit is wat het is en ik het hier maar mee moet doen.
Hij leert me hoe ik mezelf vorm kan geven, in mezelf rechtop kan gaan staan en hoe ik mijn zelfvertrouwen terug kan vinden.


De weg daarheen heeft scherpe punten merk ik, vandaag struikel ik over zo een punt, ik zie vandaag heel helder dat ik een andere taal spreek dan iemand die me heel heel lief is ( of was , dat weet ik niet precies )  , dat nederlands niet altijd genoeg is ;) dat je werkelijk jarenlang langs elkaar heen kan kletsen.

Ik recht mijn rug en vandaag zet ik een stap vooruit, geef een droom die ik leefde vrij om zo ruimte te maken 

Bastiaan,  dankjewel dat je een stukje met  meeloopt, dat je me helpt die ruimte te creëren, dat je me helpt te zien dat ik zo goed voor anderen zorg en nu ook best eens voor mezelf mag zorgen .
 Vooral de ontdekking dat ik door anderen alsmaar te geven, voorbij ga aan mezelf en dat dat gewoon niet OK is, is iets wat langzaam zakt, wat langzaam gestalte krijgt in mij .


Het is een mooie dag , toch wel , ik zie helder en handel er naar . Op naar vooruit !!!

funmutsenparade

 Fun muts van wol, maat 55 --58 , handgebreid en gehaakt E 20,00

 

Fun-muts zomaar een keer niet van wol ;)  maat 56---59, met handschoentjes aan gebreid en gehaakt voor jou ;) E 16,00

14 10 2015 een weg naar binnen

14 oktober alweer , de Xarah-dagen zijn weer geweest, haar sterfdag, haar begraafdag, weer voorbij . Dit jaar zwaarder dan andere jaren, meer aanwezig .
Ik ga door wat innerlijke processen die het gemis van Xarah weer even in het licht zetten, dat mag, dat verdriet is er gewoon, ik mis mijn overleden kind.
En dan een beetje extra dit jaar, omdat er wat onzekerheden bijgekomen zijn, we namen een beslissing die diepr dan diep gaat en toch noodzakelijk was ;( . De spaarpot voor de verlening van Xarah haar graf, leegden we in de zak van de grootste schrokop van Nederland , de belastingdienst. En dat doet vreselijk veel pijn.

14 oktober 2015, bijna een jaar geleden alweer dat ik iemand voor het eerst ontmoette die me veel leerde, me leerde hoe naief ik ben/was en goedgelovig.
Een les die zijn weerga niet kent, na bijna 50 jaar op deze bol haalde deze persoon me keihard onderuit. Werd mijn liefde, mijn inspanning, mijn gift  op een manier beantwoord, waar ik gewoon niet over schrijven kan, nog niet. Het leek een nachtmerrie, is echter ook zeker een bijzondere les.
Pijnlijk leerzaam, me in een richting sturend, uiteindelijk stappen nemend, heel OK, ik had de weg dolgraag willen missen, het verdriet  en weer die Michaels draak genaamd: afwijzing. Ik wil die draak dit najaar bevechten,  en van hem winnen, met het lichtzwaard van Michael aan mijn zijde moet dat lukken.

Ik koos iemand die me daar bij kan helpen, die me op weg helpt .
Even reclame voor hem maken hoor
Bastiaan Serle van http://serlay.wix.com/sebastiaan

een mooi mens die me een weg laat zien, een weg naar binnen.

Ik wil er meer over schrijven, kan het echter nog niet,het verdriet mag eerst gehuild worden, dan is er ruimte voor meer ..................

The Voice 2015 Sawyer Fredericks - Live Finale: "Old Man"

23 09 2015

We zijn weer terug in Nederland , het was heerlijk op Centre Lothlorien in Foulain.
De omgeving daar is zo heerlijk rustig , zo voedend ook al die prachtige mensen bij elkaar ;) , Heller heeft genoten van al die mensen daar, hij groeit er zo van daar te zijn , in de natuur te leven , met mensen te zijn die hem zien , zijn prachtige kwaliteiten.

En hier begint vandaag de herfst, een uitnodiging oom ook weer heerlijk de natuur in te gaan , het bos roept met zijn verkleurende blaadjes, de geuren van de herfst die er al zo duidelijk zijn. We gaan er op uit vandaag,  appelen rapen , noten rapen, paddenstoelen oogsten ;) Zin in.
De voordeur is geschuurd, die kan straks in de grondverf , morgen wordt ie rood ;)

En dan komende week de tuin, als het niet te hard regent gaan we die fijn winterklaar maken , paadjes aanleggen , de grasjes weghalen etc etc .

Tussendoor veel naai en wolwerk , genieten van dat wat is en rusten in zijn dat is het advies aan mezelf voor de komende tijd.

 

Rekendagen

Vandaag en gisteren waren rekendagen , grote dochter geholpen met de voorbereidingen op de MBO rekentoets ( en o mennnnn ik kan echt heel goed hoofdrekenen , maar er zaten sommen bij waar ik koppijn van kreeg )
Ook puzzelen en schuiven met de ins en outs rond de jaartrajekt kaarten van de meiden, we hebben een paar sponsors gevonden , eea geleend en mmm decembergeld en eetgeld van januari en februari doen we ook maar in de reisgeld pot dan , geen sinterpakjes en boom , en eten doen we met de feestdagen dan maar bij anderen ;) en dan lukt het .

Volgende obstakel is het obstakel wat er al bijna een jaar is en waar ik goede gesprekken over heb gehouden met na uren en uren heen en weer kastjes en muren en meer , een nul resultaat , dus laten we de spaarrekening voor de verlenging van het grafje van X uit betalen en zien we over 3 jaar wel hoe we daar mouwen aan kunnen passen.

Het blijft gaten met gaten vullen , extra werken leek zo een goed idee , maar mennnnn wat zitten we daar nu door in de problemen , toch echt vreemd dat werken en zelf je hoofd boven water willen houden dus gewoon niet loont in NL , alle beweringen van de boekhouder ten spijt zitten we nu wel klem ;(  


Maar goed ik kan aardig rekenen ;) , word wel knetter van toets-rekenen ;) maar zit nu al een halve avond blij sommen te maken in een poging te achterhalen hoe ik nou toch op de antwoorden kom zo dat ik dat ook aan mijn dochter uit kan leggen ;) 

En spinnen ;) dat doen we ook 

Trots

Vandaag voel ik mijn trots
Trots op mijn grote zoon die derde jaars student is , hard werkt voor zijn geld en een heerlijk eigen huisje met zijn dinnetje heeft .
Trots op mijn grote dochter die ook echt keihard werkt om haar doelen te halen en strakjes helemaal naar Gran Canaria gaat om daar stage te lopen.
Trots op mijn middelste dochter die ondanks haar "ongemakken " toch een zomerbaantje werkt , een vriend helpt en zo heerlijk zichzelf is ;)
Trots op mijn jongste twee kinderen die deze zomer weer zonder morren accepteren dat wij niet ter kermis gaan, gewoon weg omdat dat niet in ons budget past.
Trots op al mijn kinderen dat ze het leven nemen voor wat het is en daarin zichzelf zijn , doen wat ze kunnen en blij in het leven staan  ;)

Trots ook op mijn man, die zich staande houdt, in ons soms best turbulente gezin, die op zoek mis naar mogelijkheden die ons iets brengen ipv dat ze weer nemen .
En trots toch ook wel op mezelf, dat ik het al zag, wist en voelde er echter niet naar handelde ( en dat was dom , mijn intuïtie is nl feilloos ) , ik zie het dus welk gewoon goed ;)

Heerlijk dat er zoveel is om trots op te zijn en dat de mensen in mijn huis vooral toch fijne mensen zijn. !!

12 08 2015

Anderhalve week is ie nu al weg , mijn grote zoon , hij geniet van zijn huis en heeft werk ;)
Ik mis hem en ervaar leegte , kleine zoon mist hem en heeft vannacht in het bed geslapen waar zijn grote broer altijd sliep , dan voel ik hem nog een beetje was zijn theorie .

Deze zomer wordt gekend door veranderingen , veranderingen van mensen die hier wonen ;) en veranderingen in mij, ik zie steeds helderder dat wat alle posi goeroes ook mogen zeggen , enkel positief denken prediken is net zulke volksverlakkerij al het gebabbel van de regering dat het beter gaat.
Ik vraag me oprecht af waar de mensen die het allemaal enkel positief willen zien en lezen bang van zijn ??? Er is gewoon ook veel wat helemaal niet fijn is , wat mensen verdrietig en soms ook wanhopig maakt

Ik heb deze zomer mensen leren kennen, bijzondere mooie mensen met een hart dat klopt, mensen die wijs zijn geworden door te leven, prachtige mensen.
Ik heb mensen gesproken die zichzelf niet durven zijn uit angst, angst voor heel diverse zaken .
Ik ben zelf bang geweest de afgelopen maanden jaren wellicht wel al een leven lang, angst lijkt een perfecte keten om mensen  te binden.
Ik heb voorbij de angst leren zien, het ging als vanzelf , toen ik me opende en durfde te zien wat er werkelijk was, kon ik in het gezicht zien dat ontoereikend zijn mijn angst is . Dat ik mensen die ik heb liefheb niet kan geven wat ze nodig hebben, ik heb dat jaren lang verkeerd vertaald , jaren lang gedacht dat van alles er toe deed , dat is echter niet waar , dat is een leugen , het enige wat mensen nodig hebben is dat er van ze gehouden wordt, onvoorwaardelijk.
Ik ben me meer en meer met ho'oponopono  bezig aan het houden, met lief hebben, houden van, leven vanuit liefde , niets anders doet er toe.

• Ik hou van je (I love you)
• Bedankt (Thank you)
• Het spijt me (I am sorry)
• Vergeef me alsjeblieft (Please forgive me)

Deze zinnen zijn mijn mantra , en het kost moeite hoor als mensen waarvan je houdt en dat je dacht dat ze ook van jou hielden je als wegwerpzakdoek in de vuilnis doen verdwijnen, of je nakomen . Dan is het best lastig ik hou van je , bedankt, het spijt me , vergeef me alsjeblieft te voelen , opzeggen kan altijd , maar voelen is weer wat anders ;)

Ik geloof er echter in , geloof dat liefde is wat we zijn dat dat is wat we mogen leven , dat dat heelt dat we vrij kunnen zijn in liefde.

en als het andere wat er ook is , wat daarnaast gewoon blijft bestaan, kan ik beter handelen als ik liefde blijf ,  alle stenen die er liggen , alle rotsblokken die voor me neer worden gelegd .

Als ik liefde ben en in die liefde blijf , is het goed in liefde is geen ontoereikendheid.

( helaas wel deurwaarders ( nee dat is een grapje ( of toch niet ;) ??  ) ) )

Daar gaat ie

Daar gaat ie dan, met de trein, samen met zijn lief, naar hun huisje ...........
Blijdschap voor hem en verdriet van mezelf mengen zich, ik mis hem al vanaf het moment dat het huisje er is ;) , en vanaf vandaag is het echt , woont mijn grote zoon samen .
Ik ben zo blij voor hem dat het zo makkelijk ging , een huisje, een baan, alle spulletjes bij elkaar.
Ook voel ik mijn pijn,  niet meer vragen: hoe laat ben je thuis denk je, eet je mee, slaap je hier ??? 
Zijn jullie hier dit weekend  of bij A ??
En dat doet zo verdomd veel meer zeer dan ik ooit had kunnen denken , ik huil mezelf al dagen in slaap en baal daar zo van, OK dat verdriet mag er zijn  , maar zoveel ??? en zo fel ??? 
Het is zo fijn voor mijn kind dat het allemaal zo lekker soepel ging, het is een leuke plek waar ze wonen gaan, dichtbij de universiteit van A en op dezelfde afstand ongeveer van hier naar Grote Zoon zijn universiteit.
Heerlijk voor ze, redelijk in de buurt van station winkelcentra etc . Een mooi plekje om te starten .
En ik , ik ga het heus wel redden, ;) , maar voor nu is er pijn, missen, ik had er geen enkel bezwaar tegen gehad als deze zoon tot zijn dertigste thuis was blijven wonen ;), het kind wat mijn moeder maakte, is me zo lief.
Ik heb hem zo graag om me heen, natuurlijk was ie er al heel vaak niet en dat was heel OK, ik begrijp nu waarom  jongeren veelal eerst alleen op kamers gaan en dan elk weekend nog wat naar huis , dat is niet speciaal zo geregeld voor de jongeren ;) , nee dat is voor de ouders , die kunnen er dan langzaam aan wennen.
Ik mis mijn kind , mis het nu al dat ik niet meer naar hen kan kijken als ie boven in zijn bed ligt te slapen, mis het idee dat we niet meer in de avond nog even lekker kletsen, mis zijn grote lijf hier in huis wat op een mooie manier vulde en nu als ik dit tik rollen de tranen over mijn wangen, ik weet dat het gewoon is wat het is en dat je daar om huilen mag .
En die gemengde gevoelens zullen nog wel een tijdje blijven, mijn blij voor hun twee en mijn verdriet, hand in hand, in mij , net zoals Grote Zoon en A, hand in hand op weg naar hun huisje , ik wens ze alle goeds, alle liefde en alle licht.

Lekker bezig ;)

Zomer 2015

Het is zomer , volop zomer en we genieten van de zon ,van alle kinderen heerlijk thuis .

We gaan naar het strand , het bos , knutselen wat en hebben plezier , haken, breien, naaien, heerlijk gewoon ;) De woensdagmarkten in Hoorn slaan super aan , dieren kijken kunst kijken , lekkers proeven

   We hebben het deze zomer gewoon heerlijk naar onze zin.

Een kleine schaduw, die ook zonnige kanten heeft is het gegeven dat Grote Zoon zijn eigen woonplek gaat betrekken binnenkort, hij heeft samen met zijn lief een mooi plekje gevonden in Leiden om fijn te wonen.
Ik vind het reuze-jammer dat het kind wat mij moeder maakte, nu al het nest verlaat ;) , ben echter ook heel blij voor hem dat ie een mooie stek heeft gevonden om samen met zijn lief hun eerste eigen plekje te hebben.

We vilten vachten in de tuin,  heerlijke wolletjes van lieve schapen  worden prachtige kleedjes , in de wol kan ik zo mezelf zijn , haken, breien, vilten, spinnen het maakt niet uit , als de zon schijnt kan ik er helemaal induiken, zonder pijntjes, genieten,  gewoon zijn, mijn bestaan bekrachtigd voelen.
Kleine Zoon en ML vilten vaak mee , heerlijk, samen zo een proces aan gaan ;)

En af en toe een dagje weg, naar een zusje, de duinen, het strand, de Parade ( ligt in de planning)
Samen ontdekken en genieten, helen , dat vooral.

Het is een zomer vol fijn ;) 

Wandeling

verlanglijstje van NU

Een wasmachine ,
Een wasdroger,
Een koelkast.

Hulp op de tuin

Verf in heldere kleurtjes blauw rood rose paars lime geel etc

Lapjes dunne voile achtige stof in frisse kleuren

Iemand die zin heeft 2 a 3 maal per week een uur te wandelen. 


Een sponsor voor het komende schooljaar twee trein-abonnementen van Hoorn naar Alkmaar zou echt een geschenk uit de hemel zijn. 



En als het kan een camper te leen voor de periode 16 t/m 24 augustus en voor de periode van 3 t/m 14 september zouden wij dat ook heerlijk vinden  .

Plezier

meivakantie ( terwijl het nog April is )

De meivakantie begon maandag met een heerlijk ontspannen koningsdag.
Zo fijn , uitslapen kinders op de trein zetten ( allemaal hun eigen richting  ) en thuis lekker ontbijten.
Naar het stadje en weer terug en nog eens ;) , er was niet echt veel , 1 boek scoorde ik en ML een schuurmachine.

Gisteren met H lekker naar Egmond geweest, een bezoek aan Marja gebracht , gezellig in het centrum van Egmond met haar op een terras gezeten 

Vandaag wordt het Heerhugowaard en morgen wandelen in Bergen.
Wandelen, een paar  wat verder weg wonende vrienden bezoeken, het is een topweek ;) tot op heden , BO is wel erg aanwezig , dat mag , ik mag het doorvoelen nu. En daarnaast mezelf een soort van dwingen te genieten van RUST , zo lukt dat .

18 04 2015 Zaterdag , ( deed ik niets wat ook wel later mag )

 deze week maakte ik een heerlijk omslagdoek af waar ik al voor de winter mee begon , alle haakwerken van voor de winter worden langzaam afgemaakt ;) in de rust van mogen zijn lukt het , met dit heerlijk weer laten mijn handen het toe , zo fijn !!!
De doek is gehaakt van 5 bollen Katia Azteca, ik heb nog een beetje over ;)

 Ik startte uit een fijn boek ook een nieuw project  ( lang leven boekenbonnen die ik altijd nog wel ergens heb )  van zachte witte wol die ik al weer wat jaartjes terug  kocht voor mezelf ;) en waarvan ik nu niet weet of ik de doek die er van komt wel houden wil, dat zien we wel, kado doen oid kan altijd nog . Het patroontje is leuk !! en komt uit het boek Puur haken van Maaike van Koert . Het schiet ook lekker op , ik haak de zachte wol op naald 6 en dat geeft een mooi open effect .

en zo zittend in de zon, is het leven heel ok, niet nadenken over wat er verder is en wat nog moet, er moet helemaal niks ;0) vandaag .