Op 24 oktober 2004 werd Merel 8, op haar achtste mocht ze oorbellen dus dolblij was.
De oorbellen werden echter een drama, het ene zweergebeuren na het andere en uiteindelijk besloot Merel dat ze geen gaatjes meer wilde . De bellen verdwenen , maar Merel haar oor bleef pijnlijk.
Zo pijnlijk dat ik er niet aan mocht komen , ze ging eens langs de dokter , kreeg een zalfje , smeerde trouw en het was een poos weg , toen zweerde het weer , kreeg ze zalf van mama ;-)) , het ging weer weg ...............
Ik hoorde haar niet meer , vroeg er wel af en toen naar want soms leek ze er toch wel last van te hebben .
De laatste tijd was het weer wat pijnlijk , ik mocht er niet aan ,want dan zou ik haar pijn doen .
Nu had ze gsiteren een erg oplettend vriendinntje wat aan haar mocht tuttelen die zei : er zit een achterkantje in je oor ...........
Wablief ????
Een achterkantje dus .
Heel raar dat dat mij nog een eerdere dokter is opgevallen , wel een verklaring waarom dat oor maar pijnlijk bleef en niet echt genas .
Arme Merel , onze eigen huisarts heeft hem er snel met een pincetje uitgewipt .
Ik voel me een mutsje dat ik dat niet gewoon veel eerder heb gezien ;-((
Maar goed , het is eruit .
Gelukkig.
3 opmerkingen:
Dat meen je!!!!
Jeetje zeg, maar ik weet ook hoe diep ze die achterkantjes in hun oor kunnen trekken als ze net oorbellen hebben.
Daniëlle heeft dat ook gehad toen ze net gaatjes had, ik kon het er gelukkig nog wel zelf uit wippen.
Je vraagt je af of dat niet altijd de oorzaak is geweest van het zweren??
amai amai
klinkt niet goed
gelukkig is het nu opgelost!
Jemig, echt een blog met iets waar ik dus absoluut ammenooitniet bij stil zou hebben gestaan dat zoiets KON.....
Geen moedermelk ingespoten toen het zo aan het zweren was? (doe ik echt met alles, van schrammen, zwerende oorbellegaatjes, snotneuzen en ogen en ga zo maar door ;-)
Wens haar er maar sterkte mee...
lg vla
Een reactie posten