Vandaag volgde ik een boeiende les over het tweede chakra , het was mooi en ik ging op zoek naar wat wikipedia en anderen er over zeggen ;-0)
Het tweede chakra heeft in het Sanskriet de naam Svadhisthana gekregen, wat zoetheid betekent (ook liefelijkheid, bekoorlijkheid). Dit chakra is verbonden met de geslachtsklier, geslachtsorganen, heiligbeen, bekkengebied, baarmoeder, nieren, blaas, bloedsomloop en waterhuishouding.
Een stabiel chakra duidt op een gezonde omgang met seksualiteit: hartstocht en emoties worden niet onderdrukt, maar geuit. Stroomt de levensenergie evenwichtig door het tweede chakra, dan kunt u uw creatieve potentieel volledig tot uitdrukking brengen. Zelfverzekerdheid, vitaliteit, levenslust en aantrekkingskracht op andere mensen duiden erop dat dit chakra geactiveerd is.
Mooi om te lezen , minder mooi om te beseffen dat we maar in een raar maatschappijtje leven , een maatschappij waar het tweede chakra als ware een soort van ontkent wordt .
Vooral emoties mogen niet zoveel getoond , vooral maar niet luisteren naar je innerlijk stem.
Een aantal jaren terug ben ik begonnen samen met een wijze vrouw mijn energie stroom in dat tweede chakra te herstellen . Ooit was ik dat chakra , dwz , ik leefde het helemaal , was emotie in mijn dans en mijn zang . Ik wist niet wat ik nu wist toen , maar zie nu dat ik heb overleefd , dansend en zingend heb ik overleefd en altijd als het moeilijk was , als verdriet in de toppen van al mijn zenuwen zich huisvestte, kwam er dans , kwam er zang , werd ik vloeibaar en was gewoon dans .
Vreemd vond men mij , eenzaam was ik op een bepaalde manier , en ook weer niet , doordat iets in mij bruiste en twinkelde vonden vooral mannen mij prettig gezelschap.
Vrouwen ervoeren mij als een soort bedreiging, dwz , zo kwam dat bij mij binnen.
En toen kwam er een moment in mijn leven waarop er in mij een breuk ontstond , ik raakte de verbinding met mezelf volledig kwijt , wilde worden wie ik echt niet was , wilde mijn natuurlijk wildheid verbergen uit een soort hang naar acceptatie , in een wanhopige poging "normaal" te worden.
Niet meer afgewezen worden , er mogen zijn , dat is wat ik wil
Vandaag zag ik heel scherp waar ik de laatste jaren met die wijze vrouw aan werk , ik voelde dat het klopt .
Ik ben wie ik ben en dat is prima zo , als ik gewoon mijn ware zelf ben , mij toesta om mij te zijn ;) is het OK.
Ik wil weer zelfverzekerd, vitaal, levenslustg en vol aantrekkingskracht zijn .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten