Soms is het leven erg ingewikkeld .
Deze week zat ik er midden in en kan ik altijd vrij goed relativeren , deze keer lukt het me niet.
Ik zit nu al een paar uur te huilen en Merel ook.
Merel wilde sintmaarten lopen , met A , haar hartsvriendin , dat hadden ze al afgesproken , ze lopen al jaren samen , meestal bij A en dit jaar wilden ze dan bij Merel . Ik ben makkelijk in dit soort dingen , best hoor , hoe meer zielen hoe meer vreugd , moeite gedaan om voor weinig een grote pompoen te regelen ( in deze tijd van het jaar zit ik krapper dan krap ) plan gemaakt ,we hadden er zin in. S ook een vriendin wilde ook lopen , die woont in een nogal stil dorp , een kilometer of wat hier vandaan.En Merel dacht dat is niet leuk voor S , dan mag ze wel met ons mee .
S is ook een vriendin van A , dus dacht Merel , mam vindt twee vast ook wel goed en ja hoor dat vond ik goed .
Wat ik echter niet wist en de meiden ook niet is dat de mama van S zonder verder overleg met dochterlief , de mama van A had gebeld om te vragen of S daar mocht slapen en die mama van A , die helemaal nog niets wist had ja gezegd .
En vanaf toen ging het mis .
Ik hou van makkelijk , al er over dingen gezemeld moet worden , is voor mij de lol er snel af en gezemeld werd er .
Allerlei malle berichten over wat de mama van A gezegd zou hebben bereikten mij , ook over wat de mama va S zou hebben gezegd over mij , maar dat stoort me minder , daar heb ik niks mee.
Woensdagmiddag speelde S hier , ik probeerde na de meiden aan te hebben gehoord helder te krijgen wat nu het probleem was , dat leek opgelost , niet helemaal naar tevredenheid van Merel , want de afspraak was nu dat S en A hier kwamen lopen en dat S dan bij A ging slapen en Merel thuis , dat was nogal een domper , mijn meisje voelde zich afgewezen en ik voelde met haar mee , ik ken die pijn .
De mama van S kwam haar halen , ik confronteerde haar met wat ik had gehoord aan babbel en zei draaide er wat ongemakkelijk om heen , goed dan weet ik genoeg .
Maar goed de meiden zouden gaan lopen .......tot om een of andere reden S vrijdag tegen Merel zei dat ze bij A gingen lopen en Merel de handdoek in de ring gooide , heel verdrietig kwam ze thuis , en ik , ik had mijn buik vol van dat gedoe , voel altijd erg goed aan hoe en waarom dingen zo zitten als ze zitten en denk te weten waar de schoen wringt , maar dat heeft niets met de kids te maken en al helemaal met de vriendschap tussen A en Merel die nu een forse deuk krijgt.
Merel regelde dus maar wat anders en toen ging vandaag de telefoon,de mama van A, die wilde nog even tijden regelen en wist dus weer niet dat S en A Merel hadden gezegd dat er bij A gelopen zou worden .
Ik zal wel niet op de juist manier hebben gereageerd, na een korte nacht van maar 4 uurtjes slaap was er weinig diplomatieks in mij . Ik reageerde geergerd dat ik nu eigenlijk weel eens mijn buik vol had van dit gedoe. Dat wellus nietus gedrag van die meiden bleeeeekkkk.
Probeerde nog uit te leggen dat het wel heel rot overlegd als de kinders steeds anders dingen zeggen dan wij en wilde nog zeggen dat ik eigenlijk vind dat moeders dat ook verder niet moeten regelen , dat kinderen dat zelf moeten doen, dat wij alleen maar de voorstellen moet goedkeuren , maar dat ging niet meer, de mama van A was kennelijk zo in haar wiek geschoten en ik zo zat en verdrietig van de pijnn die het merel alemaal doet dat we niet normaal met elkaar konden praten geloof ik . Ze heeft boos opgehangen nadat ze meldde dat de kids niet samen gingen lopen .
En toen was ik in tranen ( en nog ) wat is dat toch in mij dat ik meteen in de verdediging schiet als iemand mij geagiteerd opbelt, waarom blijf ik niet gewoon mijn kalme zelf als ik hoor dat iemand totaal uit zijn doen mij iets probeert duidelijk te maken. In plaats van kalm te blijven schiet ik ook in een irri modus en dat schoot niet op.
Het gaat natuurlijk allemaal niet dat sintmaartenfeest, maar om de afwijzing , om het gemak waarmee ze aan de kant geschoven word. En ik deel die pijn , ik had zin in dit vertier , wilde graag ook ens leuk met meerderen dit feestje vieren , het lek me zo leuk en gezellig die 3 meiden bij elkaar , ze hebben het zo leuk samen ,.....Ik ben zo blij dat zij drieen vriendinen zijn.
Weet even niet wat ik met mezelf aan moet , zou Merel overal tegen willen beschermen . waarschijnlijk zijn hun het maandag al weer kwijt ;-)) en loop ik nog dagen met een kater ......
2 opmerkingen:
Wat een geluk dat het pas morgen 11 november is. nieuwe dag, nieuwe kansen?
Ach lieverd het gaat om je kind.Dat maakt oergevoel los.en ja dan reageer je vanuit emoties.Logisch toch.het zou eerder raar zijn als het anders was.
Sterkte !!
En inderdaad , kinderen moeten dingen zelf afspreken en wij mogen het wel of niet goedkeuren .
Ik heb er zelf altijd een hekel aan als ouders dingen proberen door te drukken wat afsp[raken betreft.
Een reactie posten