Gisteren was het dan zover , ik had een gesprek met de juf van 1 van mijn kinderen en met de moeder van een kind wat mijn kind pest.
In eerdere gesprekken met de juf over mijn kind , was naar voren gekomen dat van de hele groep pesters de juf dit toch echt samen met mijn kind "het probleem " vond en dat de anderen volgers waren .
Mijn eerdere pogingen op een gesprek met de moeder van dat kind hierover waren gestrand en eenmaal zelf in een nare machteloze schreeuwruzie van mijn kant, waarin ik al mijn frustraties van de afgelopen in 1 nogal onfatsoenlijk woord naar buiten gooide,gestrand.
Sinds dat gebeuren wat mij weken na heeft doen trillen, me avonden heeft doen huilen heb ik de bewuste moeder gemeden , gewoon om haar heen gelopen , dat voelde niet goed , maar ik wist niks anders te doen.
Na weer eens een escalatie van "het probleem" wilde de juf toch wel met mij en de moeder praten.
Eigenlijk met de directeur erbij , de afspraak was echter al een paar maal verzet en gisteren kwam het er dan eindelijk van , zij het zonder directeur tot mijn spijt ......
Op zich was met het gesprek tussen mij en de moeder niet heel veel mis , we gaan proberen elkaar weer gewoon te groeten in de verwachting dat ons gedrag naar elkaar goed doet volgen door onze kinderen .
Ik heb echter aan de totaliteit van het gesprek zo een naar gevoel over gehouden , zoveel verdriet, ik zit nu al weer uren te huilen .
Het klopt niet, niets van wat we bespraken klopte.
In eerdere gesprekken met de juf staafde ze het idee dat mijn kind gepest werd , gisteren was dat weg , had ze het er over dat er dingen speelden tussen mijn kind en dat andere , werden er totaal irrelevante zaken bijgehaald en bleef de andere moeder maar benadrukken dat haar kind niet pestte , want als dat zo was , zou de juf het zeggen en zij had niks gehoord .
Ik klapte dicht , wilde heel veel zeggen , maar er werd over me heen gerold,, tenminste zo ervoer ik dat en ik, uitermate goed gebekt , kwam niet meer uit mijn woorden , wist niks meer te zeggen en zakte weg in een bel van verdriet.
Ik begrijp vast steeds van alles anders dan mensen het willen zeggen , dwz dat gevoel krijg ik , terwijl ik diep van binnen weet dat ik het me niet verbeeld en dat de juf wel degelijk dat heeft gezegd , wat ik eerder dacht dat ze gezegd heeft.
Waarom de juf nu opeens iets anders zegt weet ik niet , dat is me echt een raadsel.
Ik wil niet drammen , wil er niet over zeuren , maar wil toch echt wel dat mijn kind gelukkig wordt, wil dat het probleem uit de weg wordt geholpen en weet niet meer wat ik moet.
Ik kan het niet meer , ik kan niet weer naar die juf .
Ik denk inmiddels te zien dat de juf het als een falen van haar kant ziet ofzo, dat er in haar klas gepest wordt en dus doet ze maar of het anders zit, zoiets .Ik heb er veel gedachten over .
Heb gebeld met een persoon die werkzaam is op pestgebied , die persoon beaamde mijn gevoel , het schijnt klassiek te zijn voor pestproblematiek dat de ernst ervan zwaar onderschat wordt, scholen schijnen het het liefst te ontkennen.Het was fijn dat even te horen , maar wat brengt het mij ..............
Wel het gevoel gehoord te worden , zij het door een ander dan ik eigenlijk hoopte . Verder niets , wat moet ik nou toch met deze situatie , het gaat allang niet meer om pesten , maar om dat wat de school er ( niet ) mee doet.
Het gaat erom dat ik het gevoel heb, dat ik totaal niet serieus genomen wordt.
Het gaat er gewoon om dat ik niet wil dat mijn kind ongelukkig is/wordt en dat ik wil dat mensen luisteren en ik had totaal niet het gevoel dat er geluisterd werd.
Ik ben gewoon zooooooooooooooooooooooooo onzeker , wil dat zo graag ruilen voor wat stevigheid hierheen , werk snoeihard aan mij , maar harder kan ik niet .
Ik huil 10 liter tranen in een week , allemaal stil , als niemand het ziet , want op vragen waar dat verdriet vandaan komt weet ik niet wat ik zeggen moet .
Ik schrijf het nu maar op en heel de wereld mag het lezen ........ik heb al heel lang geen geheimen meer , stomweg omdat het er niet toe doet.
Mijn ideaal , mijn allerdiepste buikgevoel is dat ik mijn kinderen voor wil leven hoe je leven leven kan .
Maar op het gebied van pesten ben ik zelf nog lang niet uitgeleerd.
Doodsbang ben ik voor groepen mensen , doodeng vind ik het schoolplein( dat vond ik vroeger al ) keihard werk ik aan dit stukje angst in mij, maar het zit er gewoon en in a way lijken mensen alleen het masker te zien .
En terwijl ik dit allemaal schrijf , klinkt er een liedje uit mijn speakers , een prachtig liedje wat het precies samenvat hoe het waarschijnlijk gewoonweg zit , ik kan de wereld niet veranderen , zelf niet voor mijn kind , dus moet wij samen maar veranderen , mijn kanjerkind en ik , moeten wij samen leren ......
Samen kunnen wij wel ons veranderen, ieder voor zich .
Oh- I can change the world, with my own two hands
And make it a better place, Oh- with my own two hands
And make it a kinder place, with my own two hands
Oh- with my own
With my own two hands
Oh- I can make peace on earth, Oh- with my own two hands
And I can clean up the earth, with my own two hands
And I can reach out to you, with my own two hands
Oh- with my own
With my own two hands
Oh- with my own
With my own two hands
I'm gonna make it a brighter place, Oh- with my own two hands
I'm gonna make it a safer place, Oh- with my own two hands
I'm gonna help Jah human race, Yes- Oh- with my own two hands
Oh- with my own
With my own two hands
Oh- with my own
With my own two hands
Now I can, I can hold you, Oh- with my own two hands
And I, and I can comfort you, with my own two hands
But you got, got to use, Oh- use your own two hands
Use your own, use your own two hands
You got to use your own, Oh- use your own two hands
Oh- with our own, with our own two hands
Oh, now, now, with our own
Oh- with our own
With our own two hands
Oh- with our own
Oh- with our own
With our own two hands
Come on
Oh- with our own
With our own two hands
...
With my own
With my own two hands
kijk ook eens op www.meditatiecirkel.nl
donderdag, april 27, 2006
woensdag, april 26, 2006
Er was eens ................2
In deel 2 hoe het verder gaat met het sprookje van het meisje , het sprookje zonder feeen , zonder tovenaars ;-).
Aan het einde van de lagere school periode blijkt het meisje een bolleboos , een bolleboos die veel weet , ze heeft veel geleerd op school . Ondermeer dat klasgenootjes je plagen als je er anders uitziet , dat ze spinnen naar je gooien , als je daar bang van bent.
Dat je het dus nooit moet laten merken als je ergens bang van bent.
En dat meesters en juffen iets anders te doen hebben als jij bij hen even uit wilt huilen .
Ze heeft geleerd "onzichtbaar" te zijn en kent de beste sluiproutes naar huis , vaak lukt het haar om zich de school uit te haasten , en het bejaardentehuis aan de overkant in te vluchten voor "ze" door hebben waar ze is.
Soms lukt dat niet , dan moet ze wel eens naar huis zonder schoenen , zonder jas ook soms , die drijven dan in de sloot.
Vreselijk vintd ze dat, haar spullen in de sloot en dan wordt mama zoooooooooooooooooooo boos , zo kwaad.
Heel vaak gaat ze dan eerst maar naar oma , maar ja ze moet toch wel weer naar huis
Thuis leerde ze ook een en ander, zo heeft ze geleerd dat ze er niet zoveel toe doet , als ze maar niet lastig is, geen spullen kwijt raken , geen geluid maken , op haar zusje passen...... .
Ze heeft geleerd dat je moeder en je vader je slaan als ze verdrietig zijn , ze ziet vaak dat papa of mama boos of verdrietig zijn en dan slaan ze eerst elkaar en dan haar of een van haar zusjes , zomaar , om niets .
Ze kan het dus niet voorkomen , zelfs als ze er niet is , kan iets haar schuld zijn..........
Heel verwarrend vindt ze dat en ze is niet vaak thuis .
In de zomervakantie , die voordat ze naar de middelbare school gaat neemt ze een besluit.
Je verstoppen en nooit wat zeggen , dat kan ze , dat wil ze niet meer , ze wil iemand zijn, ze wil een nieuwe start op de nieuwe school , ze wil vrienden en vriendinnen.
Ze gaat naar een andere school met een paar jongens uit haar klas, jongens met wie ze al veel in een groepje heeft gewerkt , ook slimmerds ;)
Die jongens zijn aardig . ze worden ook vaak gepest , uitgescholden
De moeder van een van die jongens kwam hem vaak halen , dan liep ze wel mee .
Soms ook mocht ze wel mee naar binnen , maar dat voelde zo raar , een meoder die een kopje thee zette en koekjes uitdeelde , en dan vroeg ze ook nog van alles , het mesiej wist gewoon niet wat ze dan moest doen , ze kreeg het er warm en alles ging prikken , nee hoor dat deed ze liever niet.
Maar met die jongen en nog wat anderen gaat ze dus naar die andere school ,die gaan haar niet pesten en zij gaat zorgen dat anderen dat ook niet doen .......
Aan het einde van de lagere school periode blijkt het meisje een bolleboos , een bolleboos die veel weet , ze heeft veel geleerd op school . Ondermeer dat klasgenootjes je plagen als je er anders uitziet , dat ze spinnen naar je gooien , als je daar bang van bent.
Dat je het dus nooit moet laten merken als je ergens bang van bent.
En dat meesters en juffen iets anders te doen hebben als jij bij hen even uit wilt huilen .
Ze heeft geleerd "onzichtbaar" te zijn en kent de beste sluiproutes naar huis , vaak lukt het haar om zich de school uit te haasten , en het bejaardentehuis aan de overkant in te vluchten voor "ze" door hebben waar ze is.
Soms lukt dat niet , dan moet ze wel eens naar huis zonder schoenen , zonder jas ook soms , die drijven dan in de sloot.
Vreselijk vintd ze dat, haar spullen in de sloot en dan wordt mama zoooooooooooooooooooo boos , zo kwaad.
Heel vaak gaat ze dan eerst maar naar oma , maar ja ze moet toch wel weer naar huis
Thuis leerde ze ook een en ander, zo heeft ze geleerd dat ze er niet zoveel toe doet , als ze maar niet lastig is, geen spullen kwijt raken , geen geluid maken , op haar zusje passen...... .
Ze heeft geleerd dat je moeder en je vader je slaan als ze verdrietig zijn , ze ziet vaak dat papa of mama boos of verdrietig zijn en dan slaan ze eerst elkaar en dan haar of een van haar zusjes , zomaar , om niets .
Ze kan het dus niet voorkomen , zelfs als ze er niet is , kan iets haar schuld zijn..........
Heel verwarrend vindt ze dat en ze is niet vaak thuis .
In de zomervakantie , die voordat ze naar de middelbare school gaat neemt ze een besluit.
Je verstoppen en nooit wat zeggen , dat kan ze , dat wil ze niet meer , ze wil iemand zijn, ze wil een nieuwe start op de nieuwe school , ze wil vrienden en vriendinnen.
Ze gaat naar een andere school met een paar jongens uit haar klas, jongens met wie ze al veel in een groepje heeft gewerkt , ook slimmerds ;)
Die jongens zijn aardig . ze worden ook vaak gepest , uitgescholden
De moeder van een van die jongens kwam hem vaak halen , dan liep ze wel mee .
Soms ook mocht ze wel mee naar binnen , maar dat voelde zo raar , een meoder die een kopje thee zette en koekjes uitdeelde , en dan vroeg ze ook nog van alles , het mesiej wist gewoon niet wat ze dan moest doen , ze kreeg het er warm en alles ging prikken , nee hoor dat deed ze liever niet.
Maar met die jongen en nog wat anderen gaat ze dus naar die andere school ,die gaan haar niet pesten en zij gaat zorgen dat anderen dat ook niet doen .......
Er was eens ...............1
Vanaf vandaag ga ik een sprookje vertellen , een bijzonder sprookje , want in dit sprookje komen geen feeen voor en kan niemand toveren .......
Het is een sprookje over een meisje , een klein meisje wat vrouw werd, maar in hart toch ook dat kleine meisje bleef.
Er was eens een meisje , heel klein was ze nog , dat meisje droeg zo klein als ze was haar arm in een mitella, anderhalf was het meisje ongeveer , anderhalf , maar ze was al heel wijs , ze wist precies hoe het kwam dat haar arm in een mitella zat , ze precies hoe dat gebeurt was , al wilden anderen graag dat ze het anders zag , dat het gewoon anders was , maar dat was niet zo , het zat precies zoals zij het zich herinnerde , jaren later zouden een paar van die anderen dat ook bevestigen , als het meisje er naar vroeg.
Het meisje was bang ,bang en vooral verdrietig .Hoe kwam dat nou toch , wat gebeurde er nou toch , ze deed toch niets verkeerd ????
Jaren lang bleef ze dat zich afvragen , waarom ???
Het meisje werd groter , de mitella was natuurlijk verdwenen en haar armpje genezen.
Wat echter bleef was de pijn in haar hart .
Het gevoel van eenzaamheid , het verdriet , dat ging niet meer weg ...........
Op een dag ging het meisje naar school , dat wilde ze heel graag.
Ze had er weken lang naar uitgekeken , thuis was het niet zo fijn ( eerst kwam er een nieuwe zusje wat doodging en toen een nieuwe zusje wat ziek was , heel lang, daar werd mama een beetje raar van ) en ze hoopte dat het op school prachtig zou zijn .
Trots was ze , de eerste dag dat ze gebracht werd, trots op haar nieuwe jas en haar nieuwe muts , blij liep ze naast mama naar school.
Bij de school aangekoen vond ze het toch wel een beetje eng, maar mama duwde haar het plein op en zei hup , ga er maar bij staan .........
Waarbij dacht het meisje , maar ze wilde lief zijn en ging maar bij de deur staan , mama praatte even met de juf en ging toen weg , ze had niet eens een kusje gekregen ........
Alle andere kinderen keken nu naar het meisje , ze voelde zich een beetje naar , een beetje bang ook .
De kinderen lachten en wezen naar haar , wat verstond ze dat nou goed ????
Lachten ze om haar mooie muts .......... kabouter riepen ze naar haar , het meisje keek verdrietig om zich heen , een beetje bang ook , waar was mama nou ???
Er kwam een mevrouw op haar af, daaaagggg , zie de mevrouw , jij bent dan zeker ons nieuwe meisje ?
Het meisje knikte een beetje bang weer.
Ik ben je juf zei de mevrouw , zullen we naar binnen gaan .
Weer wat blijer knikte het meisje , de juf was lief ,nu zou het toch nog leuk worden .......
Die dag en alle volgende dagen ging het meisje blij naar school , de juf was lief en het spelen was fijn , mama bracht haar niet meer na die dag , ze woonde maar 4 straten van de school en mama vond dat ze al groot was nu , dat kon ze best alleen.
Daar was het meisje best wel trots op , dat mama haar al groot vond , ze pastte soms ook al op haar kleine zusje , dan kon mama even wat voor zichzelf doen ......
Op school was het niet altijd leuk , veel kinderen vonden haar kleren zo raar , en haar mooie muts zo gek , toch was het wel fijn op school , want de juf was zooo lief, die knuffelde haar zo fijn en gaf haar soms een kus , ze rook zo lekker en was heel zacht en soms bracht de juf haar naar huis uit school.
En toen op een dag vertelde mama dat ze verhuizen zouden gaan en dat ze dan naar een nieuwe school moest .................ze zouden heel dichtbij oma gaan wonen , dat vond het meisje wel fijn .
Oma was lief , oma was ook zacht en die rook ook lekker .
Maar een nieuwe school dat wilde het meisje liever niet ..............
Weg van de juf ............
Het meisje voelde zich heel erg alleen , 's avonds las een boekje , en boekje over een hondje , hondje pietepaf heette het boekje , 'snachts droomde ze dat ze dat hondje was , daar werd ze blij en gelukkig van .
Na de verhuizing ging het meisje naar een nieuwe school , ze speelde er , maar mocht nooit eens bij iemand spelen , nooit mocht ze naar een verjaardagsfeest.
Ze begreep het niet het meisje , maar er was vast iets mis met haar , andere moeders knuffelden hun kindjes, dat deed haar moeder nooit , andere moeders gaven verjaardagsfeestjes , dat deed haar moeder nooit , andere kinderen mochten kinderen te spelen hebben , dat mocht zij nooit.
Van de kleuterschool ging het meisje naar de basisschool , geweldig vond ze dat. Eindelijk echt leren , ze dook er in onder en was al snel de beste van de klas . de juf en later ook de meester zeiden haar vaak hoe knap ze was , maar haar moeder niet , die merkte het niet eens , vond dat echt niet belangrijk , ze vond het hele meisje niet belangrijk, na het zieke zusje was er nog een kindje gekomen en nog weer een .........
Hele lieve zusjes, maar ook wel druk voor mama , dat zei ze tenminste altijd .
Thuis was het meisje stil en deed ze veel voor mama, het was echter nooit genoeg , op school werkte ze heel hard.
Ze had echter geen vriendjes of vriendinnen , altijd was ze alleen , vaak ging ze uit school maar naar oma ,die leerde haar breien en haken en knuffelde haar af en toe.
Het is een sprookje over een meisje , een klein meisje wat vrouw werd, maar in hart toch ook dat kleine meisje bleef.
Er was eens een meisje , heel klein was ze nog , dat meisje droeg zo klein als ze was haar arm in een mitella, anderhalf was het meisje ongeveer , anderhalf , maar ze was al heel wijs , ze wist precies hoe het kwam dat haar arm in een mitella zat , ze precies hoe dat gebeurt was , al wilden anderen graag dat ze het anders zag , dat het gewoon anders was , maar dat was niet zo , het zat precies zoals zij het zich herinnerde , jaren later zouden een paar van die anderen dat ook bevestigen , als het meisje er naar vroeg.
Het meisje was bang ,bang en vooral verdrietig .Hoe kwam dat nou toch , wat gebeurde er nou toch , ze deed toch niets verkeerd ????
Jaren lang bleef ze dat zich afvragen , waarom ???
Het meisje werd groter , de mitella was natuurlijk verdwenen en haar armpje genezen.
Wat echter bleef was de pijn in haar hart .
Het gevoel van eenzaamheid , het verdriet , dat ging niet meer weg ...........
Op een dag ging het meisje naar school , dat wilde ze heel graag.
Ze had er weken lang naar uitgekeken , thuis was het niet zo fijn ( eerst kwam er een nieuwe zusje wat doodging en toen een nieuwe zusje wat ziek was , heel lang, daar werd mama een beetje raar van ) en ze hoopte dat het op school prachtig zou zijn .
Trots was ze , de eerste dag dat ze gebracht werd, trots op haar nieuwe jas en haar nieuwe muts , blij liep ze naast mama naar school.
Bij de school aangekoen vond ze het toch wel een beetje eng, maar mama duwde haar het plein op en zei hup , ga er maar bij staan .........
Waarbij dacht het meisje , maar ze wilde lief zijn en ging maar bij de deur staan , mama praatte even met de juf en ging toen weg , ze had niet eens een kusje gekregen ........
Alle andere kinderen keken nu naar het meisje , ze voelde zich een beetje naar , een beetje bang ook .
De kinderen lachten en wezen naar haar , wat verstond ze dat nou goed ????
Lachten ze om haar mooie muts .......... kabouter riepen ze naar haar , het meisje keek verdrietig om zich heen , een beetje bang ook , waar was mama nou ???
Er kwam een mevrouw op haar af, daaaagggg , zie de mevrouw , jij bent dan zeker ons nieuwe meisje ?
Het meisje knikte een beetje bang weer.
Ik ben je juf zei de mevrouw , zullen we naar binnen gaan .
Weer wat blijer knikte het meisje , de juf was lief ,nu zou het toch nog leuk worden .......
Die dag en alle volgende dagen ging het meisje blij naar school , de juf was lief en het spelen was fijn , mama bracht haar niet meer na die dag , ze woonde maar 4 straten van de school en mama vond dat ze al groot was nu , dat kon ze best alleen.
Daar was het meisje best wel trots op , dat mama haar al groot vond , ze pastte soms ook al op haar kleine zusje , dan kon mama even wat voor zichzelf doen ......
Op school was het niet altijd leuk , veel kinderen vonden haar kleren zo raar , en haar mooie muts zo gek , toch was het wel fijn op school , want de juf was zooo lief, die knuffelde haar zo fijn en gaf haar soms een kus , ze rook zo lekker en was heel zacht en soms bracht de juf haar naar huis uit school.
En toen op een dag vertelde mama dat ze verhuizen zouden gaan en dat ze dan naar een nieuwe school moest .................ze zouden heel dichtbij oma gaan wonen , dat vond het meisje wel fijn .
Oma was lief , oma was ook zacht en die rook ook lekker .
Maar een nieuwe school dat wilde het meisje liever niet ..............
Weg van de juf ............
Het meisje voelde zich heel erg alleen , 's avonds las een boekje , en boekje over een hondje , hondje pietepaf heette het boekje , 'snachts droomde ze dat ze dat hondje was , daar werd ze blij en gelukkig van .
Na de verhuizing ging het meisje naar een nieuwe school , ze speelde er , maar mocht nooit eens bij iemand spelen , nooit mocht ze naar een verjaardagsfeest.
Ze begreep het niet het meisje , maar er was vast iets mis met haar , andere moeders knuffelden hun kindjes, dat deed haar moeder nooit , andere moeders gaven verjaardagsfeestjes , dat deed haar moeder nooit , andere kinderen mochten kinderen te spelen hebben , dat mocht zij nooit.
Van de kleuterschool ging het meisje naar de basisschool , geweldig vond ze dat. Eindelijk echt leren , ze dook er in onder en was al snel de beste van de klas . de juf en later ook de meester zeiden haar vaak hoe knap ze was , maar haar moeder niet , die merkte het niet eens , vond dat echt niet belangrijk , ze vond het hele meisje niet belangrijk, na het zieke zusje was er nog een kindje gekomen en nog weer een .........
Hele lieve zusjes, maar ook wel druk voor mama , dat zei ze tenminste altijd .
Thuis was het meisje stil en deed ze veel voor mama, het was echter nooit genoeg , op school werkte ze heel hard.
Ze had echter geen vriendjes of vriendinnen , altijd was ze alleen , vaak ging ze uit school maar naar oma ,die leerde haar breien en haken en knuffelde haar af en toe.
dinsdag, april 25, 2006
die Noa toch
Ze blijft me verbazen , dat meidje van mij .
Na wat verdrietjes rond al dan niet bij iemand kunnen spelen , had ik mijn prinses bijgebracht dat je, wanneer je verdrietig of teleurgesteld bent dat tegen de persoon zegt en dat het niet de bedoeling is dat je hem/haar omduwt.
Mislukte speelafspraken brachten nl nogal wat frustratie bij mijn meidje teweeg , dwz , de kindjes spraken dan af , zonder dat de mama's het wisten , bij kan haast altijd alles en komt het zo goed als altijd uit , maar dat geldt natuurlijk niet voor iedereen ;)
Soms spreken Noa en een vriendin dan en gaat het niet door en dan is de frustratie groot , zo groot dat Noa uit pure onmacht een duw uitdeeld oid .
Na wat gesprekjes had Noa het door , je moet het gewoon zeggen , gewoon praten ........Ok mama ,dat ga ik doen ;)).
Zo gezegd zo gedaan , vanmiddag ging een geliefd vriendinnetje uit spelen bij een ander kindje. Noa had echter ook al bedacht dat ze samen zouden spelen ;-))
Ze gaat dus voor dat vriendinnetje staan , dat meiske in een ruime kop kleiner en zegt luid en duidelijk , ...... je kan niet bij .... spelen , je moet met mij , anders word ik heel verdrietig .............
Ik stond er bij en keek ernaar .................
Heb me maar snel omgedraaid , want dit was toch niet wat ik bedoelde met je moet het zeggen als je iets niet leuk vind , of misschien toch wel .......
Ik had in elk geval niet deze zinsopbouw voor ogen , maar ja , dat is slecht uit te leggen he , Noa deed precies wat ik wilde , nl praten ........
Ach , zo hebben mijn prinses en ik weer gespreksstof saampjes , hebben we wat te bespreken morgen bij de thee ;-)))
Na wat verdrietjes rond al dan niet bij iemand kunnen spelen , had ik mijn prinses bijgebracht dat je, wanneer je verdrietig of teleurgesteld bent dat tegen de persoon zegt en dat het niet de bedoeling is dat je hem/haar omduwt.
Mislukte speelafspraken brachten nl nogal wat frustratie bij mijn meidje teweeg , dwz , de kindjes spraken dan af , zonder dat de mama's het wisten , bij kan haast altijd alles en komt het zo goed als altijd uit , maar dat geldt natuurlijk niet voor iedereen ;)
Soms spreken Noa en een vriendin dan en gaat het niet door en dan is de frustratie groot , zo groot dat Noa uit pure onmacht een duw uitdeeld oid .
Na wat gesprekjes had Noa het door , je moet het gewoon zeggen , gewoon praten ........Ok mama ,dat ga ik doen ;)).
Zo gezegd zo gedaan , vanmiddag ging een geliefd vriendinnetje uit spelen bij een ander kindje. Noa had echter ook al bedacht dat ze samen zouden spelen ;-))
Ze gaat dus voor dat vriendinnetje staan , dat meiske in een ruime kop kleiner en zegt luid en duidelijk , ...... je kan niet bij .... spelen , je moet met mij , anders word ik heel verdrietig .............
Ik stond er bij en keek ernaar .................
Heb me maar snel omgedraaid , want dit was toch niet wat ik bedoelde met je moet het zeggen als je iets niet leuk vind , of misschien toch wel .......
Ik had in elk geval niet deze zinsopbouw voor ogen , maar ja , dat is slecht uit te leggen he , Noa deed precies wat ik wilde , nl praten ........
Ach , zo hebben mijn prinses en ik weer gespreksstof saampjes , hebben we wat te bespreken morgen bij de thee ;-)))
zaterdag, april 22, 2006
en nog een ;))
You with the sad eyes
Don't be discouraged
Oh I realize
It's hard to take courage
In a world full of people
You can lose sight of it all
And the darkness inside you
Can make you feel so small
But I see your true colors
Shining through
I see your true colors
And that's why I love you
So don't be afraid to let them show
Your true colors
True colors are beautiful,
Like a rainbow
Show me a smile then,
Don't be unhappy, can't remember
When I last saw you laughing
If this world makes you crazy
And you've taken all you can bear
You call me up
Because you know I'll be there
And I'll see your true colors
Shining through
I see your true colors
And that's why I love you
So don't be afraid to let them show
Your true colors
True colors are beautiful,
Like a rainbow
Don't be discouraged
Oh I realize
It's hard to take courage
In a world full of people
You can lose sight of it all
And the darkness inside you
Can make you feel so small
But I see your true colors
Shining through
I see your true colors
And that's why I love you
So don't be afraid to let them show
Your true colors
True colors are beautiful,
Like a rainbow
Show me a smile then,
Don't be unhappy, can't remember
When I last saw you laughing
If this world makes you crazy
And you've taken all you can bear
You call me up
Because you know I'll be there
And I'll see your true colors
Shining through
I see your true colors
And that's why I love you
So don't be afraid to let them show
Your true colors
True colors are beautiful,
Like a rainbow
vrijdag, april 21, 2006
zo mooi
Lost
If roses are meant to be red
And violets to be blue
then why isn’t my heart meant for you
My hands longing to touch you
But I can barely breathe
Starry eyes that make me melt
Right in front of me
Lost in this world
I even get lost in this song
And when the lights go down
That is where I’ll be found
This music’s irresistible
Your voice makes my skin crawl
Innocent and pure
I guess you heard it all before
Mister Inaccessible
Will this ever change
One thing that remains the same
You’re still a picture in a frame
Lost in this world
I even get lost in this song
And when the lights go down
That is where I’ll be found
I get lost in this world
I get lost in your eyes
And when the lights go down
That’s where I’ll be found
Yeah yeah
Lost in this world
I get lost in your eyes
So when the lights go down
Am I the only one
Ooh
Crawling - Linkin Park
Crawling in my skin
These wounds they will not heal
Fear is how I fall
Confusing what is real
There's something inside me that pulls beneath the surface
Comsuming, confusing
This lack of self-control I fear is never-ending
Controlling, I can't seem...
To find myself again
My walls are closing in
I've felt this way before
So insecure...
Crawling in my skin
These wounds they will not heal
Fear is how I fall
Confusing what is real
Discomfort endlessly has pulled itself upon me
Distructing, reacting
Against my will I stand beside my own reflection
It's haunting, how I can't seem...
To find myself again
My walls are closing in
I've felt this way before
So insecure...
Crawling in my skin
These wounds they will not heal
Fear is how I fall
Confusing what is real
There's something inside me that pulls beneath the surface
Comsuming...
This lack of self-control I fear is never-ending
Controlling...
Confusing what is real
If roses are meant to be red
And violets to be blue
then why isn’t my heart meant for you
My hands longing to touch you
But I can barely breathe
Starry eyes that make me melt
Right in front of me
Lost in this world
I even get lost in this song
And when the lights go down
That is where I’ll be found
This music’s irresistible
Your voice makes my skin crawl
Innocent and pure
I guess you heard it all before
Mister Inaccessible
Will this ever change
One thing that remains the same
You’re still a picture in a frame
Lost in this world
I even get lost in this song
And when the lights go down
That is where I’ll be found
I get lost in this world
I get lost in your eyes
And when the lights go down
That’s where I’ll be found
Yeah yeah
Lost in this world
I get lost in your eyes
So when the lights go down
Am I the only one
Ooh
Crawling - Linkin Park
Crawling in my skin
These wounds they will not heal
Fear is how I fall
Confusing what is real
There's something inside me that pulls beneath the surface
Comsuming, confusing
This lack of self-control I fear is never-ending
Controlling, I can't seem...
To find myself again
My walls are closing in
I've felt this way before
So insecure...
Crawling in my skin
These wounds they will not heal
Fear is how I fall
Confusing what is real
Discomfort endlessly has pulled itself upon me
Distructing, reacting
Against my will I stand beside my own reflection
It's haunting, how I can't seem...
To find myself again
My walls are closing in
I've felt this way before
So insecure...
Crawling in my skin
These wounds they will not heal
Fear is how I fall
Confusing what is real
There's something inside me that pulls beneath the surface
Comsuming...
This lack of self-control I fear is never-ending
Controlling...
Confusing what is real
dinsdag, april 18, 2006
Lente kleren voor Nina en Noa
Nina en Noa kregen wat naaiwerkjes van mama ;-))
Hier vast een paar dingen op de kiek
een vrolijk pasen met een pijnlijk einde voor Noa
Pasen was leuk , ontspannen, gezellig.
Volledig op zwart zaad , was Pasen erg rustig ;-))
Enkel viel Heller een buil op zijn bol , vrijdag al ....
Heerlijk thuis, genieten van wat anderen ons cadeau deden ;-), zondag naar oma, die de kids trakteerde op een rondje kermis , lekker ontspannen daar , thuis in de tuin werken , naaien en als naar einde ons Nootje die viel , keihard en dus een gat in haar hoofd ;-((
Fotootje voor en na ;-))
Volledig op zwart zaad , was Pasen erg rustig ;-))
Enkel viel Heller een buil op zijn bol , vrijdag al ....
Heerlijk thuis, genieten van wat anderen ons cadeau deden ;-), zondag naar oma, die de kids trakteerde op een rondje kermis , lekker ontspannen daar , thuis in de tuin werken , naaien en als naar einde ons Nootje die viel , keihard en dus een gat in haar hoofd ;-((
Fotootje voor en na ;-))
maandag, april 17, 2006
prietpraat ;-))
We bakken zelf koekjes , een poosje terug gingen ze de oven in , vraagt Noa , zijn de koekjes al rijp ????
vrijdag, april 14, 2006
neefje erbij
Vandaag kregen wij er een lief neefje bij.Hier is ie een paar uurtje oud .........
Welkom in deze wereld lieve Yannick , veel licht en liefde wensen wij je op je levensweg.
woensdag, april 12, 2006
gesprek op het schoolplein ;-))
Vandaag zoiets mafs meegemaakt ;))
Zegt A tegen mij : jij hebt geen vast baan he
Zeg ik : nee ik werk niet in loondienst
Zegt A: wat doe je dan zo overdag
Zeg ik : nou ik zorg voor de kids , loop met de hond , bezoek zo af en toe de fysio , volg af en toe eens een cursus, geef af en toe eens een cursus , naai elke dag wel een kledingstuk , brei en haak mutsjes petjes en ander geks tussendoor ,speel af en toe eens "uitsloofmoeder" op school ..........
Zegt A : heeeeeeeeeeeeeeeeeeerlijk lijkt me dat , gewoon de hele dag niets doen en niets hoeven ..............
Zegt A tegen mij : jij hebt geen vast baan he
Zeg ik : nee ik werk niet in loondienst
Zegt A: wat doe je dan zo overdag
Zeg ik : nou ik zorg voor de kids , loop met de hond , bezoek zo af en toe de fysio , volg af en toe eens een cursus, geef af en toe eens een cursus , naai elke dag wel een kledingstuk , brei en haak mutsjes petjes en ander geks tussendoor ,speel af en toe eens "uitsloofmoeder" op school ..........
Zegt A : heeeeeeeeeeeeeeeeeeerlijk lijkt me dat , gewoon de hele dag niets doen en niets hoeven ..............
wrrrrrrrr
snort de naaimachien , nu al zo'n 3 dagen achtereen , het gaat lekker , het gaat goed , knippen doet zeer , maar naaien niet ;-)) ik ga maar door en gaa maar door , heerlijk ;-)
Morgen zal ik plaatjes showen ;))
Morgen zal ik plaatjes showen ;))
maandag, april 10, 2006
Raar
Raar hoor , door de financiele shitzooi waar we maar in blijven hangen is het gewoon erg onwaarschijnlijk dat mijn toch nogal begaafde kiddies nog weer eens lekker een jaar theater /musical kunnen doen , het is nl nogal prijzig, niet duur, maar wel prijzig en voor twee kids met een derde die ook wel wil gewoon even niet te doen ..
Gek genoeg bevind ik me tussen twee groepen mensen die me het allebei kwalijk lijken te nemen dat ik dat jammer vind er verdrietig om ben .
De ene groep vindt dat, omdat ze vinden dat ik niet zo moet zeuren , kids kunnen nou eenmaal niet alles hebben , en de andere groep vindt, dat ik dan maar wat harder mijn best moet doen de centen op tafel te krijgen , want kinderen met een gave moet je wel dat kunnen laten doen waar ze goed in zijn .
( ik doe echter al hard mijn best de ziektekostenverzekeraar te betalen en dat lukt niet eens ;-))
Nou zijn er vast ook bergen mensen die net als ik gewoon balen dat het niet kan , maar ik liep even tegen deze twee soorten op vandaag en daar werd ik erg onzeker van .
Ik vind namelijk ook dat je talenten moet gebruiken , ik vind ook dat je kansen moet krijgen , maar helaas helaas kan dat niet altijd .
En ik , onzekere muts als ik dan ben , ga er van huilen .
Ik wil mijn kinderen zo graag alles geven wat hen helpt een compleet mens te worden , wil ze daarbij ook graag alles geven wat hun talenten voedt, weet dat dat ook best zonder lessen kan , maar voel me weer eens danig verward , het wordt toch echt tijd dat ik hierin eens wat stevigheid ontwikkel !!
Gek genoeg bevind ik me tussen twee groepen mensen die me het allebei kwalijk lijken te nemen dat ik dat jammer vind er verdrietig om ben .
De ene groep vindt dat, omdat ze vinden dat ik niet zo moet zeuren , kids kunnen nou eenmaal niet alles hebben , en de andere groep vindt, dat ik dan maar wat harder mijn best moet doen de centen op tafel te krijgen , want kinderen met een gave moet je wel dat kunnen laten doen waar ze goed in zijn .
( ik doe echter al hard mijn best de ziektekostenverzekeraar te betalen en dat lukt niet eens ;-))
Nou zijn er vast ook bergen mensen die net als ik gewoon balen dat het niet kan , maar ik liep even tegen deze twee soorten op vandaag en daar werd ik erg onzeker van .
Ik vind namelijk ook dat je talenten moet gebruiken , ik vind ook dat je kansen moet krijgen , maar helaas helaas kan dat niet altijd .
En ik , onzekere muts als ik dan ben , ga er van huilen .
Ik wil mijn kinderen zo graag alles geven wat hen helpt een compleet mens te worden , wil ze daarbij ook graag alles geven wat hun talenten voedt, weet dat dat ook best zonder lessen kan , maar voel me weer eens danig verward , het wordt toch echt tijd dat ik hierin eens wat stevigheid ontwikkel !!
Kids on stage
Geweldig !!!!!
Dit weekend stonden mijn kinderen met een heleboel andere kinderen op het podium ;-)
In een produktie van kids on stage stalen zijn de show , Bizzy Bobo heette de produktie met mijn geweldige dochter in de hoofdrol als Dolly . Wat was zo goeeeeeeeeeeeeeeeeed en mooi , ik ben zooooooooo trots.
Rens had een rol die perfekt bij hem pastte , hij was piraat ;-) , prachtig hartveroverebd was ie , wat zingt ie toch geweldig , tot tranen roerend, mijn kanjer . Hij was verrassend , verfrissend ook , mijn muziekpiraat.
Camera's waren niet gewenst , dat geflits stoort natuurlijk ook maar, tzt kan er een dvd van het geheel worden gekocht en de foto's zijn binnenkort te zien op de website van de organisatie .
www.kidsonstage.nl
oooo ik ben zo blij met mijn kids en word nog blijer nog trotser als ik ze dan zie schitteren ;-))
Het stuk was leuk !!! de weg er heen niet altijd de mijne , de manier waarop ook niet , maar het stond als een huis !!!!
Ik hoop tzt wat foto's te kunnen plaatsen ;-))
Dat is dus gelukt ;-))
vrijdag, april 07, 2006
lente blues
Lente blues , dat zal het zijn , ik ben zo melancholiek deze week , denk steeds maar aan mensen van weleer , vooral aan Gre , die verleden jaar net wist dat ze kanker had , moedig besloot dat ze knokken wilde ......Gre is dood , in augustus van dat zelfde jaar al, ging ze weer , terug naar waar ze ooit vandaan kwam . Ik mis haar , heel erg.
Ik was zopas met "haar " bezig , zocht wat spulen uit die uit haar atelier kwamen , het verdriet kwam fel , kwam heftig .......
Ik kan jaren huilen om die mensen die weg gingen , die ik mis , oma , opa , Gre en vooral ook Xaar. Deze week is zo'n week van verdriet , van tranen , van gemis .
Gelukkig zijn er steeds mooie momenten met de kids , mooie momenten van nu ;-) , anders zou ik haast nog denken dat er een depressie boven mijn hoofd hing ;-)
Lente blues , dat is het vast ;-))
Ik was zopas met "haar " bezig , zocht wat spulen uit die uit haar atelier kwamen , het verdriet kwam fel , kwam heftig .......
Ik kan jaren huilen om die mensen die weg gingen , die ik mis , oma , opa , Gre en vooral ook Xaar. Deze week is zo'n week van verdriet , van tranen , van gemis .
Gelukkig zijn er steeds mooie momenten met de kids , mooie momenten van nu ;-) , anders zou ik haast nog denken dat er een depressie boven mijn hoofd hing ;-)
Lente blues , dat is het vast ;-))
palmpasen
Vandaag was het palmpasenfeest op school , geweldig leuk , die kindjes met hun palmpasen stokken in een lange rij , zingend , leuke liedjes.
Ei koerei
Pal-lem, pal-lem Pa-sen, Ei koerei!
O-ver e-nen zondag krijgen wij een ei
Eén ei is geen ei,
twee ei is een hal-lef ei
drie ei is een Paas-ei!
Versier je groene tak
Palm Pa-sen Palm Pa-sen ver-sier je groene tak,
met lin-ten en met ei-e-ren
de klok-ken bim-bam-bei-e-ren,
die ei-e-ren sma-ken goed, ver-sier je nieuwe hoed!
Palm Pa-sen Palm Pa-sen ver-sier je groene tak,
met lin-ten en met rui-ker-tjes
met cho-co-la en sui-ker-tjes
kom mee kom mee op stap, wij trek-ken door de stad.
en nog veel meer moois waar ik de tekst niet van uit het hoofd ken.
Het zag er zo mooi uit , gaf me een blij gevoel.
Voor wei niet weet wat palmpasen nou is , hieronder een stukje tekst hierover ..........
Palmpasen is de zondag voor Pasen en wordt daarom ook wel palmzondag genoemd. Palmzondag is de laatste zondag in de veertigdagentijd, ook wel de vastentijd genoemd, en de eerste dag van de Goede Week. Palmzondag herinnert ons aan de intocht van Jezus van Nazareth in Jeruzalem. Veel mensen waren toen naar de stad getrokken om daar het joodse paasfeest te vieren. Ze hadden gehoord over de vele wonderen die Jezus had verricht en kwamen naar Jeruzalem om hem tegemoet te zien als een lang verwachtte koning, de Messias. Jezus was geen gewone koning, hij kwam in Jeruzalem rijdend op een ezeltje en zonder leger, hij was een koning van de gewone mensen. De menigte juichte, riepen “Hosanna!”, sneden palmtakken van de bomen en zwaaiden hiermee naar Jezus als een gebaar van welkom. Ook legden ze palmtakken op de weg en spreiden hun mooiste jassen als een loper voor hem uit, zodat Jezus niet door het stof hoefde te lopen. Want ze wisten, dat Jezus hen zou helpen. Hij was de aangekondigde bevrijder gestuurd door God. Hij zou het volk Israël redden en bevrijden van die gehate Romeinen, die het land bezet hielden.
De liturgische kleur van palmzondag is rood. Rood is in principe de kleur voor de dagen waarop het lijden van Jezus centraal staan, maar bij palmpasen is het vooral een koningskleur.
Nu worden op palmzondag in de katholieke kerken nog steeds palmtakken gezegend, besprenkeld met Wijwater en uitgedeeld. Omdat er in Nederland geen palmen groeien, worden in plaats daarvan takken van buxusstruiken gebruikt. Deze kan men mee naar huis nemen en achter het kruisbeeld bewaren. Deze gewijde takken zullen bescherming bieden tegen onheil, misoogst, ziekten en de dood. In sommige plaatsen bestaat nog de gewoonte om ook de akker te ‘palmen’, door de takjes in het midden en in de vier hoeken van het veld te steken of de blaadjes te verbranden om boze geesten te weren. Op Aswoensdag, bijna een jaar later, worden de oude palmtakjes weer meegenomen naar de kerk, waar ze worden verbrand, om de as te leveren voor het askruisje dat de gelovigen als boeteteken zullen ontvangen.
Al in de 17e eeuw liepen kinderen op palmzondag in optocht met versierde palmpaasstokken, die er per streek heel anders uitzagen. Met deze palmpaasoptochten en palmprocessies werd de intocht van Jezus in Jeruzalem nagebootst. Het gebruik is een tijdlang nogal verwaterd, maar werd in de jaren zestig weer nieuw leven ingeblazen.
De palmpaasstokken hebben de vorm van een kruis en zijn feestelijk versierd met palmtakjes, snoepjes, eitjes en andere lekkernijen, bovenop prijkt een broodhaantje. De palmpaasstok combineert het groen van de hoop en de vreugde van de intocht in Jeruzalem en van Jezus’ koningsschap, maar tegelijk het kruis van het lijden en sterven van Jezus op Goede Vrijdag. Het snoep en de overige versierselen zijn tekens van vreugde over het nieuwe leven dat Pasen zal brengen.
De haan symboliseert de zuiverheid en waakzaamheid, door sommigen wordt deze gezien als het symbool voor de verloochening door Petrus. Voordat de haan op Goede Vrijdag kraaide had Petrus, zoals Jezus had voorspeld, drie keer gezegd dat hij Jezus niet kende. De haan kan ook gezien worden als symbool voor Jezus: Christus schudt je wakker en verteld dat het licht eraan komt.
Na de kerkdienst delen de kinderen deze palmpaasstokken uit in de buurt, met name aan mensen die vanwege hun leeftijd of een ziekte niet aanwezig konden zijn, zoals opa’s en oma’s, en mensen in verpleeghuizen, ziekenhuizen of verzorgingscentra.
Ei koerei
Pal-lem, pal-lem Pa-sen, Ei koerei!
O-ver e-nen zondag krijgen wij een ei
Eén ei is geen ei,
twee ei is een hal-lef ei
drie ei is een Paas-ei!
Versier je groene tak
Palm Pa-sen Palm Pa-sen ver-sier je groene tak,
met lin-ten en met ei-e-ren
de klok-ken bim-bam-bei-e-ren,
die ei-e-ren sma-ken goed, ver-sier je nieuwe hoed!
Palm Pa-sen Palm Pa-sen ver-sier je groene tak,
met lin-ten en met rui-ker-tjes
met cho-co-la en sui-ker-tjes
kom mee kom mee op stap, wij trek-ken door de stad.
en nog veel meer moois waar ik de tekst niet van uit het hoofd ken.
Het zag er zo mooi uit , gaf me een blij gevoel.
Voor wei niet weet wat palmpasen nou is , hieronder een stukje tekst hierover ..........
Palmpasen is de zondag voor Pasen en wordt daarom ook wel palmzondag genoemd. Palmzondag is de laatste zondag in de veertigdagentijd, ook wel de vastentijd genoemd, en de eerste dag van de Goede Week. Palmzondag herinnert ons aan de intocht van Jezus van Nazareth in Jeruzalem. Veel mensen waren toen naar de stad getrokken om daar het joodse paasfeest te vieren. Ze hadden gehoord over de vele wonderen die Jezus had verricht en kwamen naar Jeruzalem om hem tegemoet te zien als een lang verwachtte koning, de Messias. Jezus was geen gewone koning, hij kwam in Jeruzalem rijdend op een ezeltje en zonder leger, hij was een koning van de gewone mensen. De menigte juichte, riepen “Hosanna!”, sneden palmtakken van de bomen en zwaaiden hiermee naar Jezus als een gebaar van welkom. Ook legden ze palmtakken op de weg en spreiden hun mooiste jassen als een loper voor hem uit, zodat Jezus niet door het stof hoefde te lopen. Want ze wisten, dat Jezus hen zou helpen. Hij was de aangekondigde bevrijder gestuurd door God. Hij zou het volk Israël redden en bevrijden van die gehate Romeinen, die het land bezet hielden.
De liturgische kleur van palmzondag is rood. Rood is in principe de kleur voor de dagen waarop het lijden van Jezus centraal staan, maar bij palmpasen is het vooral een koningskleur.
Nu worden op palmzondag in de katholieke kerken nog steeds palmtakken gezegend, besprenkeld met Wijwater en uitgedeeld. Omdat er in Nederland geen palmen groeien, worden in plaats daarvan takken van buxusstruiken gebruikt. Deze kan men mee naar huis nemen en achter het kruisbeeld bewaren. Deze gewijde takken zullen bescherming bieden tegen onheil, misoogst, ziekten en de dood. In sommige plaatsen bestaat nog de gewoonte om ook de akker te ‘palmen’, door de takjes in het midden en in de vier hoeken van het veld te steken of de blaadjes te verbranden om boze geesten te weren. Op Aswoensdag, bijna een jaar later, worden de oude palmtakjes weer meegenomen naar de kerk, waar ze worden verbrand, om de as te leveren voor het askruisje dat de gelovigen als boeteteken zullen ontvangen.
Al in de 17e eeuw liepen kinderen op palmzondag in optocht met versierde palmpaasstokken, die er per streek heel anders uitzagen. Met deze palmpaasoptochten en palmprocessies werd de intocht van Jezus in Jeruzalem nagebootst. Het gebruik is een tijdlang nogal verwaterd, maar werd in de jaren zestig weer nieuw leven ingeblazen.
De palmpaasstokken hebben de vorm van een kruis en zijn feestelijk versierd met palmtakjes, snoepjes, eitjes en andere lekkernijen, bovenop prijkt een broodhaantje. De palmpaasstok combineert het groen van de hoop en de vreugde van de intocht in Jeruzalem en van Jezus’ koningsschap, maar tegelijk het kruis van het lijden en sterven van Jezus op Goede Vrijdag. Het snoep en de overige versierselen zijn tekens van vreugde over het nieuwe leven dat Pasen zal brengen.
De haan symboliseert de zuiverheid en waakzaamheid, door sommigen wordt deze gezien als het symbool voor de verloochening door Petrus. Voordat de haan op Goede Vrijdag kraaide had Petrus, zoals Jezus had voorspeld, drie keer gezegd dat hij Jezus niet kende. De haan kan ook gezien worden als symbool voor Jezus: Christus schudt je wakker en verteld dat het licht eraan komt.
Na de kerkdienst delen de kinderen deze palmpaasstokken uit in de buurt, met name aan mensen die vanwege hun leeftijd of een ziekte niet aanwezig konden zijn, zoals opa’s en oma’s, en mensen in verpleeghuizen, ziekenhuizen of verzorgingscentra.
donderdag, april 06, 2006
lente zon
Heerlijk die lente zon op mijn bol , heerlijk ook die wind , die waait alle muizenissen weg , fijn !!!
Ik pieker en peins weer teveel, doe ( voelend aan lijf en leden ) weer teveel en huil veel ..........
En daar maakt dat zonnetje toch wel een einde aan.........
Heller is jankerig en zeurderig , die voelt mijn stemmming haarfijn aan . Ik ga zo lekker een eindje om met de kids , even langs een jarige dochter van een vriendin.
Ik zal eens even in de kist duiken , of er nog iets aan leuke cadeautjes ligt ;-)
Ben blij dat ik die meestal wel op voorraad heb ;-0)
Ik pieker en peins weer teveel, doe ( voelend aan lijf en leden ) weer teveel en huil veel ..........
En daar maakt dat zonnetje toch wel een einde aan.........
Heller is jankerig en zeurderig , die voelt mijn stemmming haarfijn aan . Ik ga zo lekker een eindje om met de kids , even langs een jarige dochter van een vriendin.
Ik zal eens even in de kist duiken , of er nog iets aan leuke cadeautjes ligt ;-)
Ben blij dat ik die meestal wel op voorraad heb ;-0)
woensdag, april 05, 2006
hebben jullie dat nou ook ???
dat er steeds iets gebeurt waardoor je geld alweer op is voor de maand goed en wel begonnen is ..........
Op een of andere manier past het niet , dat dat zo is dat wist ik al , ergaat meer uit dan er in komt per maand en met de Kb moet het glad gestreken worden ......
Geen idee waar ik nog kan bezuinigen ;-((
Op zich draait het allemaal wel , maar als de ziektekostenverzekeraar in een keer 3 maanden premie afhoudt , dan crashenwe , zoals de meeste grotere gezinnen hebben we geen reserves helaas en dan is dus in 1 een keer alles weg en blijven de rekening liggen en is al mijn gepuzzel van de laatste maanden om de boel weer op de rit te krijgen in 1 klap weer weg........
En daar word ik gek van , die K** ziektekosten passen er niet uit , welke idioot zei er nou ook al weer dat we er op vooruit zouden gaan ...........
Ik merk er niks van en de meeste ex zf verzekerden niet ;-((
Maar goed , we gaan weer peikeren en peinzen , want de maand is net begonnen en ik kan al niet meer pinnen ;-((( en er liggen nog rekeningen ook , dat wordt weer vaak rijst met honing de komende weken
Op een of andere manier past het niet , dat dat zo is dat wist ik al , ergaat meer uit dan er in komt per maand en met de Kb moet het glad gestreken worden ......
Geen idee waar ik nog kan bezuinigen ;-((
Op zich draait het allemaal wel , maar als de ziektekostenverzekeraar in een keer 3 maanden premie afhoudt , dan crashenwe , zoals de meeste grotere gezinnen hebben we geen reserves helaas en dan is dus in 1 een keer alles weg en blijven de rekening liggen en is al mijn gepuzzel van de laatste maanden om de boel weer op de rit te krijgen in 1 klap weer weg........
En daar word ik gek van , die K** ziektekosten passen er niet uit , welke idioot zei er nou ook al weer dat we er op vooruit zouden gaan ...........
Ik merk er niks van en de meeste ex zf verzekerden niet ;-((
Maar goed , we gaan weer peikeren en peinzen , want de maand is net begonnen en ik kan al niet meer pinnen ;-((( en er liggen nog rekeningen ook , dat wordt weer vaak rijst met honing de komende weken
Abonneren op:
Posts (Atom)