Er was eens ...............1

Vanaf vandaag ga ik een sprookje vertellen , een bijzonder sprookje , want in dit sprookje komen geen feeen voor en kan niemand toveren .......
Het is een sprookje over een meisje , een klein meisje wat vrouw werd, maar in hart toch ook dat kleine meisje bleef.

Er was eens een meisje , heel klein was ze nog , dat meisje droeg zo klein als ze was haar arm in een mitella, anderhalf was het meisje ongeveer , anderhalf , maar ze was al heel wijs , ze wist precies hoe het kwam dat haar arm in een mitella zat , ze precies hoe dat gebeurt was , al wilden anderen graag dat ze het anders zag , dat het gewoon anders was , maar dat was niet zo , het zat precies zoals zij het zich herinnerde , jaren later zouden een paar van die anderen dat ook bevestigen , als het meisje er naar vroeg.

Het meisje was bang ,bang en vooral verdrietig .Hoe kwam dat nou toch , wat gebeurde er nou toch , ze deed toch niets verkeerd ????
Jaren lang bleef ze dat zich afvragen , waarom ???

Het meisje werd groter , de mitella was natuurlijk verdwenen en haar armpje genezen.
Wat echter bleef was de pijn in haar hart .
Het gevoel van eenzaamheid , het verdriet , dat ging niet meer weg ...........

Op een dag ging het meisje naar school , dat wilde ze heel graag.
Ze had er weken lang naar uitgekeken , thuis was het niet zo fijn ( eerst kwam er een nieuwe zusje wat doodging en toen een nieuwe zusje wat ziek was , heel lang, daar werd mama een beetje raar van ) en ze hoopte dat het op school prachtig zou zijn .
Trots was ze , de eerste dag dat ze gebracht werd, trots op haar nieuwe jas en haar nieuwe muts , blij liep ze naast mama naar school.
Bij de school aangekoen vond ze het toch wel een beetje eng, maar mama duwde haar het plein op en zei hup , ga er maar bij staan .........
Waarbij dacht het meisje , maar ze wilde lief zijn en ging maar bij de deur staan , mama praatte even met de juf en ging toen weg , ze had niet eens een kusje gekregen ........


Alle andere kinderen keken nu naar het meisje , ze voelde zich een beetje naar , een beetje bang ook .
De kinderen lachten en wezen naar haar , wat verstond ze dat nou goed ????
Lachten ze om haar mooie muts .......... kabouter riepen ze naar haar , het meisje keek verdrietig om zich heen , een beetje bang ook , waar was mama nou ???
Er kwam een mevrouw op haar af, daaaagggg , zie de mevrouw , jij bent dan zeker ons nieuwe meisje ?
Het meisje knikte een beetje bang weer.
Ik ben je juf zei de mevrouw , zullen we naar binnen gaan .
Weer wat blijer knikte het meisje , de juf was lief ,nu zou het toch nog leuk worden .......

Die dag en alle volgende dagen ging het meisje blij naar school , de juf was lief en het spelen was fijn , mama bracht haar niet meer na die dag , ze woonde maar 4 straten van de school en mama vond dat ze al groot was nu , dat kon ze best alleen.
Daar was het meisje best wel trots op , dat mama haar al groot vond , ze pastte soms ook al op haar kleine zusje , dan kon mama even wat voor zichzelf doen ......

Op school was het niet altijd leuk , veel kinderen vonden haar kleren zo raar , en haar mooie muts zo gek , toch was het wel fijn op school , want de juf was zooo lief, die knuffelde haar zo fijn en gaf haar soms een kus , ze rook zo lekker en was heel zacht en soms bracht de juf haar naar huis uit school.

En toen op een dag vertelde mama dat ze verhuizen zouden gaan en dat ze dan naar een nieuwe school moest .................ze zouden heel dichtbij oma gaan wonen , dat vond het meisje wel fijn .
Oma was lief , oma was ook zacht en die rook ook lekker .
Maar een nieuwe school dat wilde het meisje liever niet ..............
Weg van de juf ............
Het meisje voelde zich heel erg alleen , 's avonds las een boekje , en boekje over een hondje , hondje pietepaf heette het boekje , 'snachts droomde ze dat ze dat hondje was , daar werd ze blij en gelukkig van .

Na de verhuizing ging het meisje naar een nieuwe school , ze speelde er , maar mocht nooit eens bij iemand spelen , nooit mocht ze naar een verjaardagsfeest.
Ze begreep het niet het meisje , maar er was vast iets mis met haar , andere moeders knuffelden hun kindjes, dat deed haar moeder nooit , andere moeders gaven verjaardagsfeestjes , dat deed haar moeder nooit , andere kinderen mochten kinderen te spelen hebben , dat mocht zij nooit.
Van de kleuterschool ging het meisje naar de basisschool , geweldig vond ze dat. Eindelijk echt leren , ze dook er in onder en was al snel de beste van de klas . de juf en later ook de meester zeiden haar vaak hoe knap ze was , maar haar moeder niet , die merkte het niet eens , vond dat echt niet belangrijk , ze vond het hele meisje niet belangrijk, na het zieke zusje was er nog een kindje gekomen en nog weer een .........
Hele lieve zusjes, maar ook wel druk voor mama , dat zei ze tenminste altijd .

Thuis was het meisje stil en deed ze veel voor mama, het was echter nooit genoeg , op school werkte ze heel hard.
Ze had echter geen vriendjes of vriendinnen , altijd was ze alleen , vaak ging ze uit school maar naar oma ,die leerde haar breien en haken en knuffelde haar af en toe.