een brief aan Xarah

Dag lieve Xaar ,
Hier maar weer eens een brief van je mamala. Tis 6 oktober 2007 , 8 jaar geleden alweer dat wij met jou in Leiden DE operatie afwachten , 8 jaar geleden al weer dan ik je lieve snoetje zag en je mooie lachje.
En dat is best wel raar , dat het gewoon zomaar 8 jaar later is en dat wij er gewoon nog zijn , dat je er een zusje en een broertje bij hebt gekregen , dat Nina je mooie tweelingzus al bijna 9 en een echte derdeklasser is ......

En morgen , morgen is het 7 oktober , en dat is het alweer 8 jaar geleden dat DE operatie niet goed gegaan is , dat jij dood ging , weg , terug naar het licht , ik mis je Xaar , toch echt wel elke dag .
Zopas heb ik weer bloemen opgehaald en morgen breng ik ze bij jou .
Soms kan ik zomaar denken dat ik je zie , even zo naast Nina , net zo blond , alleen een beetje kleiner ......Nina in blauw en jij in rood ;). Daarin heb ik je begraven Xaar , in een mooi rood truitje , met Po en met Lala erop , Heller zou het prachtig gevonden hebben.


Morgen gaan we naar Schoorl Xaar , eerst brengen we bloemen naar je graf en dan gaan we naar het Klimduin , en naar het bos even iets anders dan thuis werk en stress , gewoon even lekker uitwaaien ........
De laatste maanden ben je veel in mijn hoofd en in mijn "zijn" ik voel dat je langswaait af en toe , heel vluchtig en niet meer zo krachtig en stralend als toen , maar toch , je aait als het ware mijn verdriet , knuffelt zachtjes mijn hartepijn.
Ik voel je en weet dat het is zoals het is , dat het goed is , maar toch .......ik had je zo graag hier gehad , gewoon dicht tegen me aan , twee witblonde koppies ipv 1 , twee kindjes bij meester Paul in de klas , ipv 1.