Gisteren werd ik door de post verrast , een aantal medemoeders hadden iets moois aan mij gestuurd , iets liefs . Het kwam op een moment dat ik het goed gebruiken kon .
Tranen prikten al de hele morgen achter mijn ogen om een totaal van akeligheden de laatste paar weken.
Naast het verdriet om mensen die dood gingen, erg ziek werden of zelf veel verdriet hadden waarin ik in mee-leef ,kwam er de akelige pijn in mijn schouder bij , en het feit dat onze reserves ( die heel minimaal waren ) gewoon op zijn doordat er een kleine reparatie aan de auto moest worden uitgevoerd , daarnaast de kleine extraatjes aan iets voor derden , wat jarige kids enz en ik zie enkel nog maar een bodem in mijn portemonnee .
Dat was gisteren even teveel ;( , het lieve pakje kwam dus op een meer dan goed moment, dat soort kleine verrassinkjes maken het verschil en daardoor komt mijn december gevoel weer wat terug .
1 opmerking:
Wat heerlijk dat er mensen zijn die aan je denken.. Ik hoop dat je geen schouderontsteking hebt, dat kan niemand gebruiken! Veel sterkte hoor,
Groetjes mama Lieveheersbeestje.
Een reactie posten