Yukkie bah , vanmiddag was ik getuige van een staaltje meiden wangedrag . Ik was met kids en dinnen naar de kermis , Merel ging met Nina en dinnetje een stukje zelfstandig ;)
Onderweg kwam ze een paar maal klasgenootjes van verleden jaar tegen, meisjes die het erg leuk leken te vinden om van de zomer met haar van alles te doen , zwemmen dagjes uit etc ....
Toen waren hun vriendinnetjes er nl niet , echter vanmiddag werd Merel genegeerd , als ze haar aan zegen komen werd er of een andere kant op gekeken of er werd kortafjes gedaan.
Ik heb me afgevraagd waarom dat is , snap daar zelf ook nooit wat van . Het is een stukje in mensen wat me angst aanjaagt soms en een stukje in die meiden waar mijn meidje die al niet zo zeker van zichzelf is , erg verdrietig van werd.
Ze had zo een leuke middag , mijn grote dochter en ik zag de tranen in haar ogen toen ze zo genegeerd werd.
Op zo een moment ontwaakt er een monster in mij, ik heb dan zin om die dametjes in
de dop ongezouten de waarheid te zeggen .
Het doet mij pijn, Merel haar gekwetstheid en verbazing te zien.
Toen we het er net even over hadden , benoemde ze het stoer , haar gevoelens hierover, begrijpen waarom dat doet zij echter net zo min als ik , nare meiden !!
1 opmerking:
ja, dat snap je niet he, zulk gedrag. Meiden kunnen zo hard zijn naar elkaar toe.... dat mama-monstergevoel is heel herkenbaar!
Een reactie posten