Ik kwam vandaag al lezende een mooie uitspraak tegen van meneer Steiner:
De vraag is niet wat de mens moet kunnen en weten teneinde zich in de bestaande sociale orde in te kunnen voegen, maar wel, wat er in aanleg in de mens aanwezig is en in hem ontwikkeld kan worden. Pas dan kan de opgroeiende generatie de maatschappij steeds opnieuw met nieuwe krachten verrijken.
Een fijne uitspraak , waardoor ik me weer realiseerde waar het nou werkelijk om gaat . Dat doen waar je goed in bent , waar je blij van wordt en waar je anderen mee van dienst kan zijn.
Ik ben blij dat mij weg daarin vind nu, dat ik babysteps zet op die weg en ik ben nog blijer dan mijn kinderen die dingen doen , heerlijk nu al , zijn wie je bent ipv dat wat je denkt anderen graag van je zouden willen.
Het lezen van die uitspraak maakte weer iets wakker in me , MOOI , mooi dat ie blijft hangen
1 opmerking:
Zohee, dat is een uitspraak die binnenkomt (en waarschijnlijk blijft hangen ook) Pfff, daar ga ik maar eens op broeden. Dankjewel voor het aandragen!
Groetjes,
Miriam
Een reactie posten