Ik dacht dat doe ik gewoon ook nog even , we moeten eten niet waar . Ik dacht, ik weet niet of ik het kan , maar als ik ka naaien , gewoon jassen en broeken en jurken en prachtige dingen dan moet dit toch ook een prima te doen klusje zijn .
Het kwam wel slecht uit veel drukte , veel jarig, veel actie en steed adacht ik , straks even die en dat en dan dat .
Vanmorgen dacht ik , ik ben bijna klaar , maar help , wat gisteren nog wel aardig leek ( bij lamplicht ) zat nu gewoon scheef , GRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR
En na elk werkje 3 keer te hebben genaaid en weer los te hebben gehaald omdat het gewoon maar niet wilde begaf ook mijn naaimachine het ...................
Mennnnnnnnnn weer wat geleerd , wat heet meerdere dingen , 1 ik ben nog steeds niet stress bestendig , vloog haast tegen het dak aan van het gepriegel , 2 ik overschat mijn hoeveelheid aan tijd, ik doe al veel en er past niet meer bij , 3 ik kan het dus niet , biaisbandjes aan stikken , het gaat fruttig scheef of half los , ik heb dat dus gewoon echt niet in de vingers , stik bijna alles wat los en vast zit bijeen , maar een simpel biaisbandje ergens aan stikken dat gaat niet.
Ik baal als een stekker, vooral ook voor de persoon die wachtte op de spullen , maar tis niet aars , ik ben blundermuts als het om bandjes aanstikken gaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten